Seçimden, partilerden, siyasetten çok konuştuk ya iki haftadır, yine konuşuruz tabii...
Hayat pahalılığından konuştuk...
Daha çok konuşuruz, bitmeyecek çünkü ama bizi bitirecek.
Yaşadıklarımız sıradan gelişmeler değil, bir büyük dönüşümün başlangıç safhaları...
Ama insana da bakmak, konuşmak gerek...
Sana, bana, ona...
Bize bakmak ve konuşmak...

Sosyal dertler büyüdükçe bize ne oluyor
Küçülüyoruz...
Ruhen de küçülüyoruz.
Sorsan, herkes "büyük adam" tabii...
Havalar bin beş yüz...
Atıp tutuyoruz...
Şu memleketi, hatta dünyayı bize verseler...
Ohooo neler yaparız, neler havası...
Ama neyle, nasıl
Hangi donanımla

Kimse kusura bakmasın!
Ben en çok çalışma hayatına bakarım...
İş yerlerindeki insan davranışlarına bakar, laboratuvar gibi yaklaşırım.
Yahu çalışma hayatı denen şey "mobbing" olup çıkmış; iş yeri zorbalığı, psikolojik şiddet, saçma sapan bir etiketi (makamı) üzerine yapıştıranların diğer çalışanlara hayata zehir etme davranışları almış yürümüş...
Yöneticiler iş yerlerinde fındık fıstık meseleleri büyütüp insani meseleleri görmezden gelmekle meşgul...
Herkes tuttuğunu hırpalıyor.
Emek verimsiz...
Çalışan mutsuz...
Düzgün insanlar bile bu yamukluklara bakıp hızla bozuluyor.
Bu çürük zeminden sağlam bina çıkar mı
Memleket nasıl farklı olsun