"Siz yeryüzünün tuzusunuz...
Fakat tuz özelliğini kaybederse ona nasıl yeniden tat verilebilir ki!
Artık hiçbir işe yaramadığı için atılıp ayaklar altında çiğnenir.
Siz dünyanın nurusunuz...
Nurunuz insanları aydınlatsın ki, iyi işler görsünler." (Matta İncili, 5:13-16)

Bugünkü İnciller, Kuran'ın sözünü ettiği kitap değildir; tahrif edilmiş kelimesini bile yanılgı sayarım; çünkü bunlar bambaşka kitaplardır.
Yine de işte...
Hz. İsa'nın "Dağdaki vaaz"ından yukarıya aldığım pasaj çok şey anlatıyor.
Yahudiler ve Hıristiyanlar hem tuz olma vasıflarını hem de nurlarını kaybedeli çok uzun zaman oldu.
Çağlar geçti...
Bir parça "tuz" kalsaydı içlerinde...
Söyleyin bana...
Paris Olimpiyatları'nın açılışındaki rezillikler sergilenir miydi

Tuz ne işe yarar, bilmeyen yoktur.
Mevcudu, iyiyi, temeli korur, bozulmayı önler tuz...
Ve tat verir...
Kadim topluluklar boşuna mı tuz ile ahitleşiyorlardı
Tuzu paylaşmak boşuna mı dayanışmak anlamına geliyordu
Oysa modern Yahudi-Hıristiyan medeniyeti, bütün geleneklerin ve temel hasletlerin üzerinden silindir gibi geçmiştir.
Bir tek İslam öyle ya da böyle direndi.
Bu yüzden Müslümanlara öfkeli bu nursuzlar...
Ya Müslümanlar
Onlar tuzu biliyor, nuru biliyor, şükür ki...
Lakin kültürel saldırı onlara parıltılı ambalajlara sarılı rafine şeker veriyor.