Bu marazi gündemin olumlu bir tarafı da var...
Bir kez daha tanıdık onları...
Zihinlerini bulandırdıkları gencecik çocukları acımasız bir kışkırtıcılıkla Saraçhane meydanına sürüp ekmek yiyeceklerini sanan gevşek politikacılardan söz ediyorum...
Bu sakil, bu samimiyetsiz bencil tiplerin sıkışınca gösterici gençlere "Bırakın be ya, evimize gideceğiz" diye yakardıklarını da gördük.
İbretlik manzaraydı doğrusu...

Bu ülkeyle, bu halkla uzak yakın ilgisi olmayan her çevrenin bütün hilelerini gördük, bildik...
Darbeciliklerini, Soros marifeti sözde isyanlarını, azgın çıkarcılıklarını şık kılıflar içine saklayışlarını...
Yahu kendi hayatlarınızın keyfinden başka önemsediğiniz ne var, biz bunu iyi biliyoruz.
Aramızdan kendilerine benzettikleri de bizi yanıltmaz.
Tecrübemiz sağlamdır.
Hâlâ oltalarını yutacak kadar kör olanların da gözleri açılır yakında...

Ve tabii istiyorlar ki, Gazze'yi konuşmayalım, Gazze'yle dertlenmeyelim...
Gündem değişsin istiyorlar.
Bu nedenle sekiz takla atan toplum mühendisleri nereye saklansalar, göze batıyorlar...
Biz ısrarlıyız, buradan dönmeyiz.
Konuşacağız, konuşmalıyız; daha çok konuşmalıyız Gazze'yi...

Tam İsrail yeniden ve zalimce saldırmaya başlamışken...
Çocuk hastaneleri birer birer