Akşam vakti..
Ambulansların biri gidip öteki geliyor...
Çok yaşlı erkekler, her yaştan oraya buraya koşturan kadınlar ve mecburen yanlarında getirilmiş çocuklar...
Bir dakika!
Anlatayım...

***

Global sorunlar, ülkenin siyasi meseleleri falan derken...
Dönüp kendi hayatımıza bakmaya, konuşmaya, tartışmaya bir türlü sıra gelmiyor.
Birkaç hafta önce, sabah yolu bir devlet hastanesine düşen ama ne olduysa artık akşamüstüne kadar "labirent"ten çıkamayan arkadaşım "şaşırdım" diye mesaj atmıştı: "90'lar geri dönmüş gibiydi, bir tek rahmetli Savaş Ay eksikti."

***

Geçenlerde bir arkadaşımın rahatsızlığı nedeniyle benim de devlet hastanesi acil servisine yolum düştü.
Yok, Savaş Ay'lık bir durum da yoktu belki ama...
Tavanı basık minicik bir odada iki doktorun hastalara birer dakika içinde tatmin edici cevaplar vermeye çalıştığını gördüm ve ben de olumsuz anlamıyla "nostaljik" rüzgârlara kapılıverdim.

***

Sizlere esas aktarmak istediğim şeye gelirsek...
Hastanenin koridorlarını dolduran kadınlar...
Anneler, eşler, gelinler, görümceler, genç kızlar...
Erkekler neredeydi peki
Bu gerçekten yeni bir tablo işte!

***

Erkekler evde maç falan, TV mi izliyorlardı
Acil servis ortamından rahatsız oldukları için "Sen gelme" denilince, gelmemişler miydi