Hadîs-i şerîfte buyuruldu ki: "Dilini fazla konuşmaktan tutan ve malının fazlasını infâk eden kimseye müjdeler olsun." Dilimizin âfetleri -28- Müslüman, dilinin âfetlerinden kendini koruması için az konuşmalı ve susmasını bilmelidir. Konuşmanın zıddı olan susmak, en güzel huylardandır. Âfiyet ve selâmetin onda dokuzu susmaktadır. Çünkü insanın başına gelen belâlar çok konuşması sebebiyledir. Süleyman "aleyhisselam", (Eğer konuşmak gümüş ise susmak altındır) buyurmuştur. Peygamber Efendimiz de "sallallahü aleyhi vesellem" (Çok konuşanın hatası çok olur, hatası çok olanın günâhı da çok olur, günâhı çok olan kimseye de ateş daha lâyık olur) buyurmuşlardır. Müslüman, konuşurken faydasız sözleri terk etmelidir. Fazla konuşmak, tekrarında fayda olmayan şeyleri tekrar etmek ve lüzumundan fazla konuşmaktır. Faydası olmayan şeyleri konuşarak vakit zayi edilmemelidir. İnsan ömründen hesaba çekilecektir. Resûlullah "sallallahü aleyhi vesellem" (Kişinin faydasız şeyleri terk etmesi, onun Müslümanlığının güzelliğindendir.) Yine başka bir hadîs-i şerîfinde (Dilini fazla konuşmaktan tutan ve malının fazlasını infâk eden kimseye müjdeler olsun) buyurdular. Konuşmanın ortası; az sözle maksadını gizlemeyen, çok sözle muhâtabını usandırmayandır. Hızır aleyhisselam, Mûsâ aleyhisselama bu hususta der ki: "Ey Mûsa, dinleyen söyleyenden daima fazla usanır ve yorulur. Konuştuğunda muhâtabına bıkkınlık verecek kadar sözü uzatma. Hem şurasını da iyi bil ki; kalbin bir kap gibidir. Onun içine koyacağın şeyleri düşün de koy!" Müslüman, ilim sahibi olsa da her şeyi biliyorum dememelidir. Bilmedikleri sorulunca bunları bilmiyorum diyebilmelidir.