Din muhataplık gerektirir.

Akıl sahipleri muhataptır.

Akıl derken, daraltılmış düşünme olan rasyonalitenin aparatından bahsetmiyoruz.

Akıl, "gayba" muhataptır söz gelimi.

Aklın kendi kemâlatına yolculuğu gayb bilinciyle mümkündür.

Onun için imanın şartlarından biri de "Gayb"dır.

Ben sıradan bir Müslümanım.

Gaybın sahibi Allaha iman ederiz biz.

Herhangi bir cemaate intisabım da yok.

Konumuz bu değil ama bilinsin istedim.

Bugün Filistin üzerinden kurulan manipülatif cümlelere bakıyorum da...

Aklı kör etmek için nasıl kirli bir oyun oynandığını görüyorum.

Doğu Akdeniz'deki gelişmeler doğrultusunda Mısırla ilişkilerin normalleştirilmesi noktasında atılan adımlardan da rahatsız aynı gruplar.

Kirli bir strateji bu.

Tarihin kırılma anlarından birinden geçiyoruz.

Adalet arıyoruz, hüküm bekliyoruz ama bir türlü ulaşamıyoruz.

Entegrizmi önceleyen söylemlerden yola çıkıp, kitleleri ayartmak için "Ayetler" dahi kullanılabiliyor.

Neoliberal köksüzlük bu propaganda sisteminin zemini.

Metropollere sığışmış kalmış insanların, yaşayakalma mecburiyetlerini istismar edebiliyorlar.

Oysa ayetler gönle inzal olur ve insanı ferdiyete kavuşturur.

Dolayısıyla, Ayetlere muhataplık, kişinin ilk başta kendini muhasebeye çekmesini gerektirir.

Ne var ki...

Kimileri kendi kilisesini kurma derdinde.

Kilise yani "eklasya" sınıf, cemaat demek, ama bu Batıda bir zihniyetin ifadesidir.

Biz, ferdileşmenin önemli olduğunu düşünüyoruz.

Şehadet, yani sorumluluk bilinci olmadan özgürlüğün de mümkün olmadığını biliyoruz.

İdeolojiler kendisine köle ister.

Dini entegristler de öyle.

Şu sıralar Hamid Dabashi'nin "İki Yanılsamanın Sonu" kitabını tekrar gözden geçiriyorum.

Türkiye'de kimi İran muhibbi kişilerin ve yapıların özellikle Filistin üzerinden nasıl bir propaganda geliştirdiklerini gördükçe Dabashi'nin söylediklerinin bir o kadar önemli olduğunu görüyorum.

Tekfiri imanın esası gören Selefiler'in ve soğuk savaş sırasında Amerika'nın stratejik aparatı olan Vahhabilerin de bugün aynı hikâyenin parçası olduklarının altını çiziverelim burada.

İlginç bir tespiti var Dabashi'nin:

"(Bugün İslam) Müslüman ideologlar(!) tarafından, karşı karşıya oldukları ve 'Batı' olarak adlandırdıkları en büyük gücün ayna görüntüsüne dönüştürülmüştür. Bu, İslam'ın İslamcılığa dönüştüğü andır."

Aslında ideolojiler, daraltılmış aklın ürünleridir ve tarihin bir dönemini mutlaklaştıran, o dönemi deyim yerindeyse asrısaadet gibi göstererek insanlığı o döneme hapseden bir inanışı dayatır.

Biraz üzerine kazıyın, altında dogma ve dogmayı inşa eden nekrofilik Pavlus çıkar.