Kötüler kendinden emin,
İyiler hep kaygı taşıyor...
Bir avuç doğruluk,
Dünya kadar yalanla savaşıyor.
Bahaneler hep hazır, özürler kabahatleri aşıyor.
Sevgi dedikleri dilde dudakta,
Kimse yüreğinden konuşmuyor...
Yerini bilen varsa söylesin,
Bu mutluluk dedikleri,
İyilerden hep mi uzak yaşıyor..
***
Hep bir çember, dolanıp durduğumuz!
Ne önümüz belli ne sonumuz.
Kim varsa bilen, çıksın söylesin:
Nerden geldik Nereye gidiyoruz
***
Bakınca ürperiyorum.
Bilen varsa söylesin
Bunca gülmeyen yüz, bunca katı yürek nereden çıktı
Ve bilen varsa söylesin,
Bakışlarından, sözlerinden, ellerinden güzellik dökülen insanlar nereye gitti
***
Hayat denilen renksiz şu oyun bahçesinde
Kim ebedir kim sobe bilen varsa söylesin!
Yağ da bal da kalmadı gönlümün lehçesinde
Şen şakrak çocuk gibi gülen varsa söylesin!
***
Biliyorsun,
Hiçbir gücün yok alınyazın üstünde.
O hâlde yarının belirsizliğinden kaygılanman niye
Bilge isen hayatı erteleme.
Gelecek mi
Varsa bilen söylesin!