Fonksiyonu imaja ezdirmeyiz...

Halil Kışlacık

Prof.Dr. Ali Saydam benim kişisel görüşüme göre Türkiye'nin kıymetli iletişimcilerinden biridir. Başka hiçbir mecra üzerinden takip etmediğim ya da yolumuz hiçbir yerde kesişmediği için, bu görüşüm sadece çok uzun zamandır takip ettiğim, Yeni Şafak'taki köşe yazılarına dayanır.

Yolu hasbelkader iletişim fakültesinden geçmiş biri olarak, olaylara metodolojik yaklaşan ve eleştiriyi ideolojiye kurban vermeyen yazılarını ilgiyle okurum.

Güncel olaylardaki önemli iletişim pratiklerine mercek tutar, "icraatta başarının tek başına yeterli olmadığını, o başarının eğer iletişimi düzgün yürütülmezse siyasi, sosyolojik veya ticari olarak anlamsız kalacağını ve hatta başarısızlığa bile dönüşebileceğini" en ilgisiz okurun da anlayabileceği şekilde dört başı mamur anlatır.

Elbette ara sıra, örneğin İsrail yanlısı bir şirketin iletişim kampanyasını öven ya da çok başarılı bir icraatı sadece iletişim hataları üzerinden fazlaca hırpalayan yazıları da olur ama hepsi kötü niyetten ziyade "odağın fazla derinliği"ne işaret eden hatalardır.

•

Yukarıdaki satırları, tahmin edersiniz, sadece Ali Saydam'ı övmek için yazmadım.

Ali Hoca, geçtiğimiz günlerde " 'Öldürücü zıtlıklar'dan nasıl kurtulacağız" başlıklı bir yazı kaleme aldı. Yazı, Türkiye'de siyasi iklimdeki sertliğin güncel hayatı nasıl etkilediğine dairdi ve Cumhurbaşkanı Erdoğan ile MHP Genel Başkanı Bahçeli'nin "Terörsüz Türkiye" sürecindeki son açıklamaları bağlamında "yumuşama"yı şöyle yorumluyordu:

"Devlet bürokrasisin en üst kademelerinden birinde görev yapan son derece duru görüşlü yöneticiyi andık hemen. Geçen hafta katıldığımız bir toplantıda demişti ki: 'Sözcü ile Akit arasında sıkıştık kaldık'... Hayli ilginç tanım... Bir başka yöneticiden de 'Bıyıkla sakal arasına sıkıştık kaldık' ifadesine tanıklık etmiştik...

Türkiye'de siyasi görüş farklılıkları, inanç sistemlerini de zorlayarak ayrışıp yaşamı, düşünce, kültür, sanat ve hatta iş dünyasını hiç bu kadar etkilememişti..."

Ben, temelde işaret edilen ayrışmanın varlığına ve bu ayrışmanın boyutuna dair yorumlara katılmakla birlikte, burada bariz bir hata olduğunu düşünüyorum.

Ali Hoca da, ifadesini aktardığı "duru görüşlü yönetici" de bir noktada, öyle önemsiz de değil, hayati bir noktada hata yapmış.

Merak ederim, Akit ile Sözcü'yü nasıl iki uç noktaya koyabildiniz

Görünüşe bakılırsa, üslup üzerinden...

Evet, bizim cenahta en sert üslup bizimdir ve bununla övünürüz de. Ama Sözcü'nün "yabancılaştırma" amaçlı kurgulanmış "düşük dozlu ama sürekli hakaret" stratejisini "üslup" kabul etmek ve bunu bizim üslubumuzla karşılaştırmak haksızlık değil midir

Hadi diyelim ki bu bize yapılan bir haksızlık. Asıl tartışılması gerekeni boğup, bu konuyu sadece "üslup" üzerinden tartışmak, bu ülkenin insanına yapılan bir haksızlık değil midir

"İnanç sistemlerini de zorlayarak ayrışıp yaşamı, düşünce, kültür, sanat ve hatta iş dünyasını etkileyen" görüş farklılıklarını hem "öldürücü" derecesine çıkarıp, hem sadece üslup üzerinden