Bir zamanlar bu ülkede futbol sanat yerine geçerdi, futbolcuların kitap okuyanları çoktu, cehaleti cilalayan yoktu. O futbolcular sahanın içinde sadece sonucu belirleme gücüne değil, toplumu etkileme gücüne de sahipti. Şimdiki gibi büyük paralar kazanmadı hiçbiri. Onların serveti onuruyla ölçülürdü.
***
Şimdi bahis çetelerinin kara para kasası, haksızlığın renklerinden boynuna kolye yapanların yüzünün kızarmamasıdır futbol. Meslek onurunu hiçe sayıp bahis oynamak, ahlaksızlığın arka sokaklarında parayı verene düdüğü çalmaktır futbol. Eskiden alın terinin ve emeğin el örgüsü bilinirdi de şimdilerde "bana dokunmayan yılan bin yaşasın" diyenlerin kapılarının sürgüsüdür futbol.
***
O yüzden şimdiki zamanda insanlık için yapılan tanımlamalar paranın karşısında kendinden geçti. Meslek onuru yerle bir oldu. İnsanların göğsünü kolay para kabartırken yükselen değerin alçaklık olmasında sakınca kalmadı. Cenaze arabasıyla düğün alayının buluştuğu bir saha, çocukların ekmeğine kan doğrayan mezbahadır futbol.
***
Futbolda dönen bahis oyunlarına bakınca, zamanın ne kadar kötü olduğunu daha iyi anlıyoruz. Hakemlerin ve futbolcuların bahis oynamasının yan etkilerinin, kara para kasası yöneticilerle aynı kapıya çıktığı ortadayken, bu meselenin üzerine gidenlere helal olsun. Özellikle Futbol Federasyonu Başkanı İbrahim Hacıosmanoğlu'na. Böyle bir devrim için okkalı bir yürek gerekirdi. O yürek de Hacıosmanoğlu'nda var. Çünkü bizler ne federasyon başkanları gördük, pisliklerin üzerini örtmeyi başkanlık saydılar. Nice kansızlıklara gözlerini yumdular. Hatta ahlaksızlığa promosyon bile verdiler.
***
Sistemin medyadaki fedaileri, futbolcu ve hakem kılıklı bahisçileri, kara para kasaları mazinin düşmanıdır. Onlar kötülükle ve çirkinlikle beslenirler. Her biri çocuklarımızı zehirlemek için ortaya sürülmüş piyonlardır. Oysa futbolun onurlu insanları sahadaki alın terinin ve emeğin karşılığıydı hiçbiri kalbini parayla kaplatmadı. Her şeyden önemlisi hiçbiri insanlığını satmadı ve taraftarları asla aldatmadı. Onlar sahip oldukları onurlu hayatta sofraları ve sevgileri bölüştüler, sonra hepsi toprağa düştüler birer birer. Her zaman rahmetle ve saygıyla anıyoruz her birini.

2