BAKMAYIN teknoloji masallarına ve hayatın yalanlarına, gerçekte uzatmaları oynuyoruz. Eskiden ayıp olanlar ayıp değil artık. Adını küçük düşürmek büyüklük sayılıyor.
Her suçu işleyip sorgudan bile "muaf olan" ağaların beylerin yasaları yürürlükteyken, hukukun önünde eşitlik ilkesi kaybolmuşken nasıl umutlu olabiliriz
Haksızlık böylesine dışa vururken, insanlara yıllarca enjekte edilen nefret ve şiddetin ağzı kulaklarındayken merhamet duygusunun kaç paralık hükmü olur
Bakmayın koşuyoruz masallarına, iki büklüm yürüme çağındayız.

Muhabbet bağları kurudu, dostluk bağlarının ipine un serildi.
İhtiraslarımızı kontrol etmesi gereken ahlak yoldan çıktı dur diyen yok.
Paranın kokusu her şeyi bastırıyor.
İşlenen suçlar güçlünün yanına kalıyor. Teknolojik kumarhaneler para basıyor, kumar bağımlıları uyuşturucu bağımlılarını solladı. Depresan ilaçlarında patlama yaşanıyor.
Yağ tenekelerine begonvil eken insanlar kayboldu kötülükler istiflenir oldu. Oysa bir zamanlar anıları biriktirmekti değerli olan, kirleri değil.
Kötülüğün kalbine yumurtasını bırakıyor hayat, iblisler bıyık altından sırıtıyor.
Artık masum insanların yere serilme çağındayız.

Şeytanı haklamaktan vazgeçildi, üstüne üstlük şeytanlığa "kontör" yüklendi. Kurt masallarıyla donatılan teknolojide ve sosyal medyada kırmızı başlıklı kızlar harcandı gitti.
"Başkalarının alın terini yok edenlerin de ecel terleri dökeceği günler olacaktır" diyoruz da böyle cümlelerin hükmü kalmadı. "Kuşlar gibi de yaşanır böcekler gibi de" diyoruz manzara değişmiyor.
Vicdansızlık borsasında insanların hayatını ucuza kapatmak itibar görüyor.
Artık diri diri toprağa gömülme çağındayız.

Toprak ana kaşını kaldırdığında hiçbirimiz ayakta kalamayız.
Hepimizin ödeyeceği mutlak bir bedel var. Yağmuru bekliyoruz da ruh kuraklığı toprağın kuraklığından daha tehlikeli de kimin umurunda!
Kötüleri koruyan sistemde karanlıklar aydınlıkları boğuyor. "Adamı olana" doğuyor güneş.
Kötülüğün varlığını hissetmek, paranın her türlü pisliğin üzerini örteceğini bilmek, çocukların geleceği adına kimseyi endişelendirmiyor.
Çocuklarımız adına ne büyük tehlikedir ki; "kaliteli insan sayısının artmasından endişe ediliyor!" Bakmayın dışı yaldızlı içi paslı teneke masallara, durduğumuz yerde çürüme çağındayız.