YAŞLI insanların haftasında neleri görebiliyoruz acaba Hiç yaşlanmayacağını düşünen insanları mı Saygının elden ayaktan kesilmesinin yaşlılıktan daha beter olduğunu mu

Yaşlı bir deniz feneridir onlar, hala inatla yol gösteren. Ne çok şeyin sahibidirler de anılardan ödünç aldıkları giysiler vardır üstlerinde. Geçmişten nice öyküyü ders niyetine anlatırlar, gençler onları dinlemez. Yüreklerindeki saklı sayfalara yazacak bir şeyleri kalmış mıdır bilinmez.

Yüzlerindeki çizgilerde çocuklarının, torunlarının çamaşırları asılıdır hala. Bu hayat kavgasında yaşanmamış gençliklerin hesabını en iyi onlar bilir. Özgürlüğü adaleti ve merhameti de onlar bilir. Ama yokluk en çok onların ağrına gider.
Onlar kendi halinde yürürken, nereden gelir nereye giderler kim bilir.

Yaşlı insanlar hızlı giden bir tren camından yolları seyreden hüzünlü yolculardır. Yüreklerinden çıkarlar yollara, gözleriyle dilleri aynı şeyleri konuşur. Ölümsüz aşklar onların yüreğinde destandır, o yüzden gençlikte dinledikleri şarkılardan asla vazgeçmezler.
Bazen metrobüse binerler de şimdiki gençlere "ayakta durmanın" belgeselini sunarlar.

Bazıları oğul evindedir, bazıları huzurevinde, bazıları da yoksulluğun en çaresiz halinde.
Çocuk ve torun sevgisi onları hayata bağlayan en büyük servettir ama günden güne kirlenen bu acımasız ülkede gözleri arkadadır.
Uyuşturucu bütün mahalleleri sarmıştır, kumar yasal bir zehirdir artık. Katillerin, kabadayıların, kara para kasalarının kollandığı bir sistemde çocukların ne kadar büyük tehlike altında olduğunu en iyi onlar bilir.

O insanların zarafetini yıllar bile çalamamışken, paha biçilmez güzelliklerini görmezlikten gelmeyelim. Onların yüreklerinde bir kitabın en değerli sayfaları saklıysa okuyalım.
Onların gözlerinde kaybolurken, ömürlerinin sonbaharında onları başımıza taç yapalım. Gözümüz gibi bakalım. Bakamıyorsak, yaşlanacak olanlara da bakılmayacağının anonsunu yapalım.

İsyanlarını içine gömen yaşlı insanların iç sesine ah düşüyorsa, onların yüzünü güldürmeyenlere de büyük günah düşüyor demektir.