BUĞDAY taşıyan karıncasındır, evine ekmeğini helalinden taşırsın. Alın terine saygıda zerre kadar kusur etmemişsindir. Bilirsin ki insan olmak risklidir bu devirde, hep kötüler kapmıştır köşeleri.
Kaybolan değerlere bakar kendini yersin. Ama ruhundaki insanlık diridir, dik durmayı şart bilmişsindir.
Kaybedersin!

Eğilmek yoktur insanlığın şanında eğilmezsin. Namuslu bir insanın Allah'ın en anlamlı eseri olduğunu bilirsin. Evine et girmez olmuştur, betin benzin atmıştır sefaletten aldırmazsın. "Ulan zalim dünya" deyip başını ellerinin arasına koyarsın.
Kopartırsın sana uzanan zehirli sarmaşıkları bir bir, helalinden kuru ekmekle doyarsın.

Başını yastığa koyduğunda hesaplaşması başlar insan olanın.
Günahlarını sevaplarından çıkarırsın, seni baştan çıkaramayan soysuz düzene bakıp gurur duyarsın kendinle.
Hinoğlu hinler dünyasında "bırak" dersin "domuz domuzu doyursun!" Duaların kalptendir ne başkasının ekmeğine uzanır elin ne komşunun tavuğuna. Yorganı üzerine çeker uyursun.

Birileri çocuklarının işini ekmeğini çalmıştır, yetmemiş teneke çalmışlardır ardından. Namuslu hayatın esintisidir zulüm, aldırmaz gülersin. "İnsanlar nasıl bu kadar açgözlü, nasıl bu kadar kötü olabilir" dersin!
"İyiler mutlaka kazanır" yazar sefaletin duvarlarında. Bu düşünceyi iyileri uyutmakla görevli kötülerin ürettiğini bilirsin ama kötülere özen duymazsın.
Ne lüks otomobillerinde gözün vardır ne lüks evlerinde. Alın teriyle kazanılmamış hiçbir şeyi kazanmış saymazsın.

Paranın kokusu Allah korkusunu bile bastırmıştır. Her gün diz boyu ihanet, kara para kasalarının karşısında meslek onuru bile kalmamıştır. Hıncın bilenir de zerre kadar haram dilenmezsin.
Elde avuçta yoktur ama hiçbir şeye değişmezsin ruhundaki zenginliği.
Bütün kötüleri ve vicdansızları Allah'a havale edersin.
Sen insansın! Yokluğa ve sefalete değil insanlığın ölümüne kahredersin!

MUTLULUK TAKVİMİ
Kuş satın al özgür bırak.
Cebinde mendil bulundur.
Ramazan'a hazırlan.
Bahis oynama.
Biz kimi bu kadar
Delice sevdik böyle