ERZİNCAN'DAKİ toprak kaymasının oluşturduğu felaketi görünce, maden işçilerinin hangi şartlarda çalıştıklarının ve can kayıplarının farkına varıyoruz.
Kendilerini böyle hatırlatıyorlar.

Ölüm isimleriyle çağırır onları.
"Buradayız" derler!
Ölüm bir kıbledir onlar için alınlarını ecele koyar bedelini ağır öderler.

Körpe ciğerlerinde her türlü zehir.
Yaşarken de ölürken de yüzlerinde namusun kömür karası.
Dünyanın en riskli mesleğinde onlarınki bile bile ölümü beklemek.
Alışkanlık işte ekmek parası.

Onlar kömür madenlerinde ülkenin yüzünü yıkarlar, onlar altın madenlerinden sapsarı bir benizle çıkarlar.
Alın terinin simgesidir her biri!
Herkesten temizdirler!

Uğrunda ölünecek kadar sevilecek bir meslek midir maden işçiliği
Çaresizliğin limanı mı
Onlar taştan çıkarır ekmeğini, hayatı baştan çıkaranlara inat.
Sabahları evlatlarının yastığının kenarına gofret bırakır her baba.
Anasından ve eşinden helallik alır.
Kaderin en çok onlarda gözü vardır, onlara bağışlanması gereken bir hayat vardır da görmezlikten gelinir.

Onlar ölmek uğruna ülkelerinin yarınlarını tasarlayan hayal işçileri.
Sevdikleriyle vedalaşmadan kaybolup gitmenin hüznünü yaşatan acılı ailelerin gururlu babaları.
Nasılsa toprağın altında çalışıyorlar diye toprak altında kalan ve kendi çaresizliğine kalem kıran onurlu işçiler.

Daha önceki kömür madeni faciasını hatırlayın, ölümler kara kalemle yazıldı.
Onları sakınmamız gerek.
Onların ağrısını silmek için, öncelikle tabiatın hırsını engellemek gerek.
Bir karışlık toprak hücreden oluşan hayatlarına pencere açmak gerek.

Maden işçilerinden kömür isteyin, altın isteyin, sevgi isteyin verirler ama veremeyecekleri şeyi asla istemeyin.
"Yenilgilerinin hikayesini!"

MUTLULUK TAKVİMİ
Bu sabah kendine gülümse.
Kader mahkumu dostunu ziyaret et.