EĞER iyi bir yüreğe sahipseniz, sadece sevdiğiniz insanları değil, hiç tanımadığınız bir insanın dramatik sahnelerini izlediğiniz zaman kendinizden bir parça eksildiğini fark edersiniz.
Taksi şoförünün direksiyon başında vurularak öldürüldüğü sahne gözümün önünden gitmiyor.
Namuslu bir emekçiye yakın saldırı!
Şimdi o celladın bile savunulmaya hakkı var ama o şoförün yaşama hakkı elinden alınmış bunun hesabı nerede
O şoförün kursağında sabahtan kalma lokmalar boynunda iki kurşun.
Yürek yakan bir dram!

Kötülüğün hacmi büyüdükçe vicdansızlığını sergilemek için fırsat kollayanlar çoğaldı. Bunlar bilinçaltına yüklenen şiddetin ve yayılan yozlaşmanın dışa vurumu.
Kan dökmenin kan vermekten değerli sayıldığı bir dünyada yaşıyoruz artık. O yüzden dünyanın dönüşünün hızlanması istiyorum. Bu kadar kötülüğün altından kalkacak gücün sadece ilahi olduğuna inanıyorum çünkü.
O cellatlar her yerde. Ya uyuşturucu kullanıyor ya da beyinleri hadım edilmiş.
Sosyal medya mezbahaları kan kokuyor.

İnsanın insana elini uzattığı masum yılların özlemini çekiyorum.
Sakladığım eski dergilerden birinde elinde sefertasıyla Yeni Cami önünde güvercinlere yem atan bir adamın siyah beyaz fotoğrafına bakıyorum da içim eriyor.
1960'lı 70'li yılların filmlerine baktığımız zaman sokaktan geçen insanların yüzlerinde masum bir ifade görülüyor, içlerinde zerre kadar kötülük olmayan çocuksu bakışlar.
Teknolojinin palazlanmasından sonra artan kir oranı ve kötülük insanların yüzlerine vurdu. O kötüler de insanları sırtından vurdu. Üstelik her biri kudurdukça kudurdu!

Bugün 'kötülük mü iyilik mi' konulu bir anket düzenlense kötülük açık ara önde gider.
Keşke gidenler geri gelebilseydi.
Gözlerimle gördüm; mazinin o güzel insanları tanımadıkları insanlara bile gülümseyen sokak lambası gibi baktı.
Çocuklara gözleri gibi baktı.
Bizler o güzel insanların izlerini de terk etmedik, siyah beyaz fotoğrafları da.
Fotoğraf deyip geçmeyin.
Fotoğraflar kabuğunu temizler yaraların. Geçmiş zamanların asaletini simgeler.
Gençliğim fotoğraf çekmekle geçti, şimdi insanlıktan nasibini almayan zalimler için sifonu çekiyorum da işe yaramıyor.

Neymiş, kötülük adına her taşın altından çıkanlar bir daha insanlığın kalbine giremezmiş.
Onların insanlıkla ne zaman işleri olmuş ki böyle dertleri olsun!