BİR renk cümbüşüydü yaşamak.
Yoksulları bu denli incitmezdi hayat. Yazar kasa değildi yürekler, yağma ve talan için yaratılmamıştır eller. Suya sabuna dokunmadan yaşamak da yakışmazdı kimseye.
Onurun rengi beyazdı.

Yeni moda; insanlara hayatı cehennem etmek. Korkuyla terbiye edilen toplumlarda erkekler ya kadınlar üzerinde kullanır güçlerini ya çocuklar üzerinde. Gerekçeleri de erkeklik yasalarına uygun!
İnsanlık sahte imza.

Uyuşturucu, fuhuş, rüşvet almış başını gidiyor. Her türlü ahlaksızlığa da "zamanın ruhu" deniyor.
Gömleğini bile kötülükle ilikleyenler çoğaldıkça çoğaldı. Silahların kitaplara üstünlüğünün bedeli böyle ödeniyor!
Cehalet geçer akçe!

Ustaların çırak yetiştirmesine gerek bile duyulmuyor. Zalimliğe programlanmış robotlar, ipini sahibine teslim eden medyatik kuklalarla birlikte sosyal medya mezbahalarında iyi kazanıyor.
Günün modası uşaklık!

Hayatın pahalı olması bir yana ticari şehvetin soysuzları her türlü pisliğin bile getirisinden besleniyor.
Mikroplar ambalajlanıp süsleniyor.
Yayılan yozlaşmanın damarlarında tedavisi imkansız bir hastalık var.
Yükselen değer alçaklık!
Doların rengi yeşil!

Eski güzellikleri canlı tutmak için elimizden geleni yaptık ama kansızlığın önünü kesmek için hep birlikte haykıramadık. Şimdi yılanların ıslıklarından nağmeler dinliyoruz.
Hayatın öznesi gamsızlık!

Ne güzel insanlar vardı gençliğimizde, o güzel insanlar göğsümüzün sol yanında hala.
Şiirlerimizde şarkılarımızda siyah beyaz fotoğraflarda. Kaybettiklerimizi rahmetle anarken gün geliyor içimiz yanıyor.
Onların bıraktığı izleri ve tarihleri kimse silemez.
Mazinin gerçeği sadakat!

Çok yaşamak değildir önemli olan, asıl mesele onurlu yaşamaktır.
Her haram zenginin yüreğinde binlerce çocuğun ahı gizlidir, biz buna "şer kasası" deriz. O kasaların boşalmasını bekleriz. Bu dünyada daima kazanan kötülerin kaybettiklerini de görebilmek için.
Çünkü zaman bir çocuk oyunu kadar kısa.
Finalin gerçeği ölüm.
Şerefli ölmek için şerefli yaşamak gerekiyor o da herkesin harcı değil.