Bundan 32 yıl önce elime doğan ve benimle birlikte büyüyen bir yeğenim önceki gün baba oldu. Karşımda bir melek gördüm. Hayatın ne kadar hızlı geçtiğini de o meleğin doğumuyla daha iyi anladım. Bir bebek doğduğunda bütün kokular unutulmuş demektir ki, o kokuyu yıllardır içime çekiyorum. "Allah'ım bu bebeği de büyütüp sevecek kadar zaman ver bana" diye dua ettim. Çünkü hayat denen filmin sonuna doğru geldiğimi biliyorum.

***

Yalan değil, bizim bebeğimiz doğduktan sonra aklıma Gazze'deki bebekler geldi. Dünya ülkeleri o bebeklerin yaşaması için kılını bile kıpırdatmadı. Uluslararası mahkemeler Netanyahu için uyduruktan tutuklama kararıyla göz boyadı. Gerçek insanlık; Netanyahu ve Trump gibi alçakların karşısında durmaktı. Ama bir caniyle bir sübyancıya arka çıkmak insanlık için öne çıkmaktan değerli sayıldı. Bebekler katledilirken, Gazze'ye insani yardımlar bile engellenirken, ellerindeki gücü kullanmayanların bir bebeğin kokusundan haberi olması mümkün mü

***

Dünyanın hangi ülkesinde olursa olsun bebekleri katledenler en aşağılık yaratıklardır! O yaratıkların günahlarının bedelini bebeklerin ödeyeceği bir düzen olamaz. O yüzden dünyanın en büyük soytarısı Trump ve en büyük canisi Netanyahu'nun benden önce ölmelerini diliyorum. Cehennemin dibine kadar yollarını döşeyecek olanların da öncelikle Gazze'deki bebekler olduğunu biliyorum.

***

Bebekler için mucizelerle doludur hayat. Yıllar önce Datça'da trafik kazası geçiren ve hayatını kaybeden Astsubay Murat Birdane ile eşi Mehtap Birdane Nin bir yaşındaki kızları Elif, 26 saat sonra uçurumun dibinde bulunmuştu. Yayınlanan fotoğrafında bakışını hatırlıyorum, gözlerinin derinliğindeki cenneti. Bir melek bakıyordu, üşümeler düşmüştü tenine. O minik Elif'in hüzünlü fotoğrafına bakarken bu köşede duygularımı dile getirmiştim. "Bir daha kaybolursan seni ben bulurum Elif" demiştim. Elif şimdi 14 yaşındadır eğitimini alırken hayata karışmıştır ama "çocuktur alışmıştır" diyemem. İçimdeki çocuktan biliyorum.