Babalar!
BEN kula kulluk etmeyen Allah'ın kendisine bahşettiği insani değerleri hiçbir şartta terk etmeyen. Çocuklar adına mesaiye kalan, haksızlığı hukuksuzluğu kınayan, ruhunun asaletini yoksullukla sınayan babaları sevdim.
Kollarını açtığı zaman ailenin helalinden sarıldığı babaları.
Babalarla ilgili herkesin dilinde aynı şarkı olabilir ama hayatın terbiye ettiği babalarla, paranın terbiyesizleştirdiği babalar arasındaki fark bugün ellerini öpeceğimiz babaların farkıdır. Bazılarının sadece adı babadır, mafya babası kara para babası gibi. Onlar bizim saygımızdan muaftır.
Tuzu kuru adamlar için gözü yaşlı insanların hükmü yoktur.
Gariban sofraların et görmesi zaman aşımına uğramıştır.
O babalar evlerine akşamları girdiği kuyruktan aldığı ekmekleri taşır. Kara paranın tüccarları ıstakozun havyarın peşinde dolaşır.
Bir babanın çocuklarının açlığı karşısındaki çaresizliği can yakıcıdır. O çaresizliğin karşısında gururu incinen bir babanın duygularını kim anlar
O yara sadece babada kanamaz bulaşıcıdır aile fertlerini sarar. Eğitimleri yarım kalan çocuklar vardır, ödenemeyen kiralar. Böyle babalar onurunu iliklerken çaresizliğin bedelini yüreğinden öder. Tepeden bakılınca karıncalar zor görülür ama görenler vardır, dualar onlara gider.
İki çocuğun aralarında yaptığı konuşmayı daha önce de yazmıştım. "Benim babam başkalarını düşündüğü için suçlu sayıldı, senin baban kendinden başkasını düşünmediği için paraya boğuldu!" Ben gönül kumbarasında sevgi biriktiren, içi karardığında güneşe bakan, karanlık bir adam gördüğünde kibriti çakan! Mesele onur olduğunda pire için yorgan yakan babaları sevdim.
İnsanların sırtına basarak merdivenleri çıkan babaları değil.
Üç kuruş maaşla çalışan emekçi kızları ve babaları düşünüyorum. Duraklarda bir ömür harcayan, gözünü kendilerine diken otomobil züppelerine yan gözle bile bakmayan o kızların hayat mücadelesine saygılarımı gönderiyorum. Ahlaksızlığın kökleri evlerin içine kadar uzanmışken, kızlarını emek heykeli olarak büyüten onurlu babalara da başımı eğiyorum.
Sabah işine gidip akşam evine işsiz dönen ve bu şartlar altında bile onurundan ödün vermeyen namuslu babaları, kara paranın hacmini genişleten namussuz babalara mı değişeceğim
Zalimlerin sağırlığına gömülen çaresiz babalar her zaman yazılarımın özneleridir.