ÖNÜMÜZDEN bir hayat geçiyor, yaslı geçiyor şen geçiyor, içimizden bazen dünyayı yakıp yıkmak geçiyor. Hepimiz kendimizi kandırmanın ustalarıyız ama sonsuz bir yolculukta, belki de hayat bizle dalgasını geçiyor.
Borsa işlemleri, para piyasaları, insan hayatından daha çok değer buluyorsa, insanlığın ölçüsü paradır, hayatın öznesi paralandığı içindir ki, ölen insanlık da kapanmayan yaradır artık.

Bizler hayattan umduğumuzu bulamayınca yıldızları seyrediyoruz.
Bir şarkı dinliyoruz, derdimize derman masalıyla. Siyah beyaz yılların özlemiyle yanıp tutuşuyoruz.
Çiçekleri suluyoruz çocuklarımıza dua ederken. Ahlaksızlığı haramı hayatın en renkli projesi sayanlar, kendilerini bekleyen trajediyi hesaba katmıyorsa, hesap sorulmayan bütün kötülükleri Allah'a havale ediyoruz. Elimizden başka bir şey gelmiyor.

Eskiden herkes kendi hayatının terzisiydi, söküğünü kendi dikerdi şimdi başkalarına ömür biçiyor. İftira ve yalan her mesleğin rütbesi! Onur ve haysiyet mumla aranıyor.
Kin güdecek düşmanlıklar üretilirken, yalan ve iftira tüketiminde tarihin en bereketli yılları yaşanıyor. Eskiden ayıp olan şeyler şimdi gurur.
O yüzden bu devirde kimseye sırtınızı dönmeyeceksiniz, insanlık deniz seviyesinin ne kadar altındaysa çıkarcılık o kadar el üstünde artık.
Bu da yeni moda hayat!
Bizleri çocukluğumuzdaki mahalleler terbiye etti diye kitaplar yazdık okunmadı. Ne yapalım bizler de teknolojik hayatın gözünde dürülmüş defteriz artık.

Yaşlı insanlarımız var, hayatın sessiz kahramanları, en çok onları yaralıyor hayat.
Bazen aksi bazen çocuksu ama genelde birbirlerine benziyorlar.
Zamansız sevinçler için kapıları herkese açık. Geçmişine saygısı olan buyursun! Onlar her şekilde bakıma ilgiye ve sevgiye muhtaç. Bu anonsu sadece aile fertleri değil devlet baba da duysun!

Kaybettiğimiz yaşama sevincini arıyoruz da nerede kaybettiğimizi bilmiyoruz. Nasılsa haykırışlarımızı duymaz, bizlerin emrine de uymaz hayat. Ahlak gitti, bizleri ayakta tutan gelenekler gitti, kaybedecek daha neyimiz olabilir ki! Bu saatten sonra ancak ölümüzü alır hayat.

Kendimizi ölüme adamaksa yaşamak, bazıları hayatın ölümsüz ev sahipleri bizler de kiracılarız öyle mi Onlar öyle zannetsin.