Sevgimizi söz ile paylaşmak

H. Muharrem Okur Arda Bilik

Memleketimiz başta olmak üzere tüm İslam alemi, fertler, aileler, topluluklar vs. arasındaki sevgi ve muhabbete oldukça muhtaç. Risale-i Nurlara muhatap olan bizler de zaman zaman aramızdaki en önemli hususlardan olan uhuvvet, muhabbet, sevgi gibi manevi değerlerden uzaklaşmak tehlikesiyle karşı karşıya kalabiliyoruz.

Başta yüce kitabımız Kur'an-ı Kerim olmak üzere Peygamber efendimizin hadisleri ve çağımızın manevi tefsiri olan Risale-i Nurdaki hakikatler, bizleri bu muhabbet ve sevgi ortamının bozulması tehlikesine karşı sıkça uyarıyor ve kardeşliğimizin pekiştirilmesi, zarar görmemesi için pek çok prensip sunuyor. Çetin imtihanlara rağmen bu prensipleri nefislerimize sıklıkla hatırlatmalı, aramızdaki muhabbeti daima artırma gayretinde olmalıyız. Bu prensiplerden birisi de Efendimiz'in (asm) buyurduğu: "Biriniz kardeşini (Allah için) seviyorsa, ona sevdiğini söylesin." Ebû Dâvud, Edeb 122, (5124) hadisi şerifinde aktarılan; sevgiyi sözlü bir şekilde paylaşma durumu.

Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm), bir kardeşimize sevgi duyduğumuz takdirde bunu kendisine söylememizi tavsiye buyurmakta. Elbette bunda pek çok hikmetler olmakla birlikte hadis şerh eden kimseler bu haber verme, söyleme ile karşılıklı olarak sevginin artacağını, bu sebeple Resulullah'ın bu tavsiyede bulunduğunu belirtirler. Yine meşhur ve yetkin hadis alimlerinden Hattabî bu hadisten şu manaları aktarır: "Hadisin ma'nâsı kaynaşmaya bir teşviktir. Zira kişi, kardeşine kendisini sevdiğini haber verince, bu sâyede onun kalbinin kendine meyletmesini sağlar ve sevgisini celbeder."

Dikkatlerinize sunmak istediğimiz diğer mana ise: "Eğer kişi bilirse ki seviliyor, kendisini sevenin nasihatini kabul eder. İçinde bulunduğu bir ayıbı terk etmesi veya kendinden vâki olan hatayı düzeltmesi için haber verince bunu reddetmez, kabul eder. Eğer bunu önceden bilmezse, hakkında suizan etmiş olmasına zâhib olur ve nasihatini kabul etmez. Hatta bu durum arada soğukluğa ve düşmanlığa sebep olabilir." Demek ki nasihatte, tavsiyede, yapıcı tenkitte bulunmanın öncelikle koşulu, kardeşimizi Allah için ziyadesiyle sevmek. Nasihatin tesiri sonraki koşul...