Ailemdeki şiddetli kavgalar yüzünden bir psikoloğa gittim. O gün ona bağlandım ve seans boyunca yavaş yavaş bu ilgim arttı. Seans bittikten sonra kendisini takıntı yaptım.Merhaba Güzin Abla, ben 16 yaşındayım. Ailemdeki şiddetli kavgalar yüzünden bir psikoloğa gittim. Kendisi benim hayal dünyamda çok sevdiğim bir kişiye benziyordu. O gün ona bağlandım ve seans boyunca yavaş yavaş bu ilgim arttı.Her güzel şeyin sonu olur ya, seans da bitti ve ben seans bittikten sonra kendisini takıntı yaptım. Daha sonra ona ulaşmaya çalıştım ama beni umursamadı. İçimde yaşadım bu takıntım gün be gün arttı. Ona hiç olmadığım kadar bağlanmıştım...Şimdi gün boyu ağlıyorum, acaba ben görünmez miyim, diyorum.Kimse beni önemsemiyor, kendime zarar veriyorum.Ailem de psikolog maceram bittiği için eskisi gibi bana şiddet göstermeye başladı, evden dışarı çımam yasak. Hem fiziki acı çektiğim için hem de onun gibi değerli birini kaybettiğim için ağlıyorum.Haberin DevamıAslında geriye baktığımda hayatımda bu kadar kötü olmamıştım, psikoloğun bana pek fazla yardımı da dokunmadığını hissediyorum. Şu an daha kötü durumdayım ve tekrar görüşmeye çalıştım ama umurunda bile değilim.Onu unutmak için internetten bazı erkeklerle tatsız konuşmalar yaptım, hâlâ da görüşüyorum.Şu an hiçbir şekilde kendimi tanıyamıyorum, hatta kendimden nefret ediyorum. Ne yapmam gerekiyor, bilmiyorum. Bana biraz tavsiye verir misiniz ihtiyacım var, lütfen... Rumuz: TakıntıYANITÇok sevgili kızım, içinde bulunduğun psikolojik durum nedeniyle, kendi tanımınla ailenin yaşadığı ve sana yaşattığı gerginlik nedeniyle, bir psikoloğa gitme ihtiyacı duymuşsun.Çok da iyi yapmışsın. Ancak bu seansın neden kısa sürdüğünü, neden seanslara devam etmediğini açıklamamışsın.Yardımına başvurduğun psikolog hanıma karşı duyduğun, takıntı şeklinde yorumladığın aşırı ilgi nedeniyle mi bu seanslara son verildiYoksa zaten psikologla tek bir görüşme ile mi sınırlıydı, bilemiyorum. Ama sonuçta bana göre tedavin yarım kalmış. Bu yüzden "aslında pek de