İlk erkek arkadaşımı unutamıyorum. Ben de yeni ilişkiye başladım ama anda kalamıyorum. Geçmişimden çıkamıyor ve geleceğime bakamıyorum.

Üniversite öğrencisiyim. Lise bitene kadar hiç erkek arkadaşım olmadı ta ki o karşıma çıkana kadar. Onu ilk gördüğüm andan itibaren yüreğimde kelebekler uçuşmaya başladı ve bir süre sonra da ona açıldım. 3 yıllık bir ilişki başlamış oldu.
Çok farklıydık aslında. O daha içine kapanık ben daha dışa dönük. Aramızda kıskançlık ve kavgalar oldu. Bunalıp sürekli ayrılmak isteyendim.
Sonunda ara vermek istedim, o istemedi ama ben ciddi şekilde bitirdim. Birkaç ay geçti, kendimi kötü ve suçlu hissederek arayıp özür diledim. Beni umursamayıp önüne bakmayı tercih etti.
Aylar geçti... Kalbi çok güzel biriyle tanıştım. Her zaman bana moral ve umut verici oldu. Gerçekten de hayatımda gördüğüm en iyi insan.
Bu onun ilk ilişkisi, benimse geçmişte hâlâ hatırlayıp üzüldüğüm biri ve yaşanmışlıklarım var. Zaman zaman eski erkek arkadaşımı ve yaşadıklarımı düşünüyorum.
1.5 sene oldu ayrılalı ve 1 sene bekledim. Belki bir gün beni o üzgün halimle bıraktığı için üzülür, yazar, arayıp sorar diye düşündüm.
Ama ne aradı, ne sordu, hatta her yerden engelledi.
Aslında yeni ilişkimde iyi hissediyorum ama aklımı geçmişten, ondan ve geçmişin korkularından arındıramıyorum. Bu yüzden de kendimi yeni ilişkiye adayamıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum...
Rumuz: Unutmalı mıyım

YANIT

Sevgili kızım, genellikle ilk ilişkiler insanların en tecrübesiz ve bilinçsizce balıklama atladıkları beraberliklerdir. Bu yüzden işte bu ilkler sırasında kıskançlıklar, kavgalar, kırgınlıklar, söylenmemesi gereken sözler, ayrılıklar, barışmalar birbirini izler ,
Ya bütün bunların üstesinden gelip, bu ilişkiyi evlilikle noktalamayı başarabilir insanlar
Ya da bütün bu aykırılıklara çekişmelere dayanamayıp ayrılık yoluna girebilirler. Tıpkı sizin durumunuzda olduğu gibi
Eğer aranızdaki sorunları çözemedinizse, senin ayrılık kararı alman çok yerinde bir davranış olmuş.