Eşimle evliliğimizin başında gibi değiliz. Tahammül edemiyorum ona. Açıkçası çocuklar için de mutsuz bir evliliğe kendimi mahkum etmek çok acımasızca geliyor...6 yıldır evliyim ve 4 yaşında bir kızım ile 1 yaşında bir oğlum var. Eşimle konuşarak ve birbirimizi beğenerek evlendik. Fakat ailesinin bana karşı olumsuz davranışlarını eşim objektif bir gözle görmeyip beni korumadı. Ailesini uyarmadı ve sanki sorun bendeymiş gibi soğuk davranmaya başladı. Zamanla eşime olan bakış açım da değişti. Şu süreçte eşime karşı herhangi bir duygusal bağım kalmadı. Evliliğin en başından itibaren cinsel hayatımız kritikti. Sadece çocuk yaptık. Cinsel hayatımız yok. Açıkçası benim de hiç içimden gelmiyor. Çünkü ailevi meseleler ve eşimin düşünce yapısı ve hayat görüşü bende isteksizliğe yol açıyor. Çocuklarım çok küçük ve biraz büyümelerini bekliyorum. Âşık olmayı, sevmeyi özledim. Kendim olabilmeyi, değer görmeyi özledim. Eşim iyi bir baba. Sorumluluklarını taşıyabilen biri. İnsan olarak da iyi bir insan. Yalnızca aramızdaki duygusal ilişki bitti. Onun da bu konudaki tavırları çok dengesiz. Seviyor mu yoksa sevmiyor mu bilmiyorum. İş hayatına atılırsam gözümün açılıp onu bırakacağımı sanıyor. O yüzden "çalışmak istiyorum" dediğimde suratı düşüyor. "Çalışma" demiyor ama istemiyor, biliyorum. Her yere benimle geliyor sanki önüme çıkan her erkekle hemen gidecekmişim gibi... Harçlık veriyor ama ne yapmam, nasıl harcamam gerektiğine karışıyor. Kartımı alıp hesap hareketlerine bakıyor. Bu beni çok rahatsız ediyor. Sorun özetle şu, evliliğin başlarında sevdiğim için olumsuz yanlarına katlanabiliyordum. Fakat şimdi sevgim bittiği için her olumsuz tavrı beni rahatsız ediyor. Açıkçası çocuklar için de mutsuz bir evliliğe kendimi mahkum etmek acımasızca geliyor. Ben mutsuz olursam, çocuklarıma öfkeden, tahammülsüzlükten, sinirden başka ne verebilirim ki! Bu şekilde bir evliliğin ne anlamı kalır ki... Sadece fikrinizi bilmek istiyorum. Sizce ben bencil miyim Haksız mıyım Rumuz: Mutsuz anneHayır sevgili kızım, ne haksızsın, ne de bencil. Önce çok doğru iki önemli tespitin var... "Evliliğin başlarında sevdiğim için olumsuz yanlarına katlanabiliyordum. Fakat şimdi sevgim bittiği için her olumsuz tavrı beni rahatsız ediyor, tahammül