"Bartuğ, Mourinho'nun gözdelerinden. Bunu hak ediyor da. Kim sıkışsa, Bartuğ yanına koştu, pas seçeneği oldu. Ancak tüm takımda hissedilen maç temposu eksikliği, Bartuğ da dahil olmak üzere kadronun pas kalitesine olumsuz yansıdı"

İkinci hazırlık maçının en mutlusu Jose Mourinho'dur. Rakibe pozisyon vermeden oynadığı gibi, oyunun kaosundan iki gol çıkartıp, kazandı. İlkinin kendi kalesine, ikincisinin yardımcının bayrağını sakınmasıyla olması önemli değildir elbette. İlk maçın coşkusunu– arzusunu bu kez görmedik. Daha durağan, rakibin arkada bıraktığı boşluklara En-Nesyri ile Szymanski'yi sızdırmaya çalışan bir takım vardı. Bunun temel nedeni ise kadro yapısının "atletik" oyunculardan seçilmesiydi. Geçen sezon Tadic yerleştiriyordu takımı yarı sahaya, ilk maçta bunu İrfan Can Kahveci yaptı. Yani; topu ayağına attığınızda kaybetmeden tutup, diğerlerinin pozisyon almasını sağlayacak 4–5 saniyeyi sağlayacak tipte oyuncusu yoktu sahada.

İSTASYON OLDU
Bartuğ, Mourinho'nun gözdelerinden. Bunu hak ediyor da. Kim sıkışsa, Bartuğ yanına koştu, pas seçeneği oldu. Ancak tüm takımda hissedilen maç temposu eksikliği, Bartuğ da dahil olmak üzere kadronun pas kalitesine olumsuz yansıdı.

HAKAN ÇÖZER!
Bu göreve Cengiz talip olmak istese de, aynı pranga onun ayaklarında da vardı. Maçı seyredenlerin büyük bölümü bu eksikliği ya da yetersizliği elbette hissetti. Problemin transfer listesindeki Hakan Çalhanoğlu, Asensio gibi oyuncuların gelmesiyle çözüleceğini düşünüyor. Halbuki oyun gücü üstünden değerlendirme yapıp, performans hesaplanmalı. Fenerbahçe hâlâ bu düzeyde değil.