BİZİM milletimiz sabırlı, metanetli, çilekeş ve başa bağlıdır. Bu milletin sabrını zorlamaya gelmez; zira sabır taşı çatladığında, kimse bu milleti tutamaz.

Nitekim son iki yüz yıldır, onca badire atlatmasına, başındaki halifeleri, padişahları, başbakanları, bakanları, milletvekilleri alaşağı edilip, şehit ve sürgün edilmelerine rağmen, bu millet otuz iki dişini sıkıp sabretti. Ciğerlerinden kan kustu, kızılcık şerbeti içtim diyerek sineye çekti.

Meclis'in duvarına sözde, 'Egemenlik kayıtsız şartsız milletindir' diye yazdılar lakin milleti ve milletin seçtiklerini hiçbir zaman insan yerine koymadılar. Onlara göre millet, kıllı, göbeğini kaşıyan, cahiller sürüsüydü. Kendisi ne idi ki, seçtikleri ne olabilirdi

Dolayısıyla bu ülkenin idaresi darbeci zihniyet tarafından yürütülmeliydi. Onlar varken, başkaca hiçbir partinin iktidarı meşru olamazdı. Nitekim olmadı da...

Milletin seçtiği Adnan Menderes'e on sene zor tahammül ettiler, alaşağı edip darağacında sallandırdılar. Süleyman Demirel, Morrison ya da Sülü (davar çobanı) Demirel'di, Özal Çankaya'nın şişmanıydı, Erbakan takunyalı ve rejim düşmanıydı. Milletin seçip baş tacı yaptığı bu liderlerden Demirel'i, görevinden altı kez gönderdiler ama o, yedinci kez gelmesini bildi. Olmadığını görünce, onların kayığına binip, onların beğendiği bir Cumhurbaşkanı oldu.

Özal'ı zehirleyip öldürdüler.

Erbakan'ı alaşağı edip, arkasından teneke çalarak görevinden uzaklaştırdılar.

Erdoğan'ı daha belediye başkanı iken, şiir okudu diye kodese tıktılar ve siyasi yasaklı yaptılar.

Milletimiz, bütün bu olup biten kepazelikleri görüyor; içinde kopan fırtınaları dindirmek için gün sayıyor ve hepsinden önemlisi, bu fırtınaları dizginleyecek, sevk ve idare edecek, uğrunda ölünecek bir lider arıyordu.

Bu millet; daha dün Sultan Abdülaziz Han'ı yedirdi, ses çıkarmadı, Sultan 2. Abdülhamit Han'ı yedirdi, ses çıkarmadı, Adnan Menderes'i yedirdi ses çıkarmadı, onca kez Demirel'i yedirdi ses çıkarmadı, Özal'ı yedirdi, ses çıkarmadı, Erbakan'ı yedirdi, ses çıkarmadı ve sıra Erdoğan'ı yemeğe gelmişti.

Envaiçeşit darbelerle üst üste yemeğe çalıştılar, başaramadılar. Milletimiz, ilk kez, göz göre göre alaşağı edilmek istenen liderine sahip çıktı. Her darbe girişiminde milyonlarcası sokaklara döküldü ve 'Yedirmeyiz!' diye yeri göğü inlettiler.