Paralı köprü ve yollar daha çok başımızı ağrıtır

Devlet, altyapı yatırımlarında, özel sektörle yatırım, üretim ve dağıtım konusunda işbirliği yapar. Bu işbirlikleri içinde, yap işlet devret ve kamu özel işbirliği daha çok kullanılan iki yöntemdir. Türkiye ikinci yöntemi kullandı.

Yap-İşlet-Devret (YİD) (Build-Operate-Transfer (BOT)) modeli

Modelde; özel sektör kendi finansman kaynağını bulur. Projeyi gerçekleştirir. Bakım ve onarımını yapar. Devletin talep garantisi yoktur. Köprü, geçit ve yolları kullananlar parasını öder. Bütçeye yük getirmez. İhaleye uygun olarak belirli zaman işletir ve devlete devreder.

Yap-işlet devret modelinde, devletin yatırımın bakım ve yenileme işlerini iyi takip etmesi ve fiyat istismarını önleyici önlemeler alması gerekir.

Türkiye'de Göcek tüneli yap-işlet devret modeli için bir örnektir.

Kamu özel işbirliği anlaşması

Kamu özel işbirliği anlaşmasının, yap işlet devret modelinden farkı altyapı projelerinde devletin özel sektörle riski paylaşması ve proje teminatı karşılığında yatırımın finansmanına kefil olması ve talep garantisi vermesidir.

Bu yolla yapılan yatırımların faydası,

1. Projenin devlete yap-işlet devret modelindeki süreden daha kısa sürede geri dönmesidir.

2. Eğer getirirse, özel sektörün yeni teknoloji getirmesi de bu yöntemin yararlı tarafıdır.

Buna karşılık dezavantajlar fazladır.

1. Otokratik yönetimlerde, şeffaflık denetimin eksik olduğu ülkelerde, kamu özel işbirliği yoluyla yapılan yatırımlar, istismara, yolsuzluğa çok açıktır.

2. Kamunun risk almak ve talep garantisi vermek yerine, yatırımı devletin yapması halinde müteahhit karı olmayacak ve kredi maliyeti daha düşük olacaktır. Yatırımın topluma maliyeti daha düşük olacaktır.

3. Yatırım maliyetlerinin yüksek olması, özel sektörün kar maksimizasyonu ve özellikle hibrit demokrasinin olduğu, şeffaflığın ve denetimin olmadığı bu nedenle ayrıca siyasi ve bürokratik maliyetler de oluştuğu için, hizmet aşırı pahalı olacaktır.

Söz gelimi Türkiye'de 528 kilometre olan İstanbul İzmir gidiş ve dönüş için paralı yol ve köprülere 2025 yılı başında bir otomobil için ödenen toplam bedel 4 bin 100 liradır. Bir tırın ödediği bedel 13 bin 760 liradır. Bu durumda halkın ucuz meyve sebze yemesi mümkün olur mu Müteahhidin pahalı yolu kullananlar azalır telaşı hiç yoktur. Çünkü sıfır geçiş bile olsa talep garantisi olduğu için bütçeden parasını alıyor.

4. Kamu altyapı yatırımları özel sektör tarafından yapılır ve imtiyaz verilirse, kamu gücü zayıflar. Zira "Toplumsal ihtiyaçları karşılamak için kaynakları tutarlı bir şekilde koordine etmek ve planlamak devletin görevidir. Devlet kollektif ihtiyaçları merkeze koyar, demokratik hesap verebilirlik süreci yaratır; hedefler belirler ve uygular."