Hacca gideceğimi öğrenen birçok dostum ve büyüklerimiz en fazla da o anlarını anlattılar. "Kabe'yi ilk gördüğümde" diye başlanılan ve yutkunulan o eşsiz sahneyi. Bin 400 yıldır hiç durmadan, duraksamadan akıp giden hayatların içinde, bir ömre bedel saniyelermiş. Kaç milyar Müslüman o aşılamaz duyguyu yaşadı bilinmez Hac arkadaşlarım, "adet üzere" sordular: -Kabe'yi gördüğünde neler hissettin -Tarif edemem. -Ne oldu -Dilim tutuldu, gönlümün bağı çözüldü. Şunu anladım ki, anlatılması mümkün olmayan, tarifi eksik kalan ve sonrasında uzun uzadıya bakmakla da aşılamayacak hal imiş. Sonra Binlerce insanın etrafında pervane olduğu Kabe ve sen! Nefeslerin nefeslere karıştığı, ırkların, renklerin, milletlerin, lisanların yek vücut olduğu metaf alanında yalnız gibisin. İlk gelişin, ilk görüşün. Sen ve Allah'ın evi Kabe. Sonrası rüyadan ötesi. İçten ta içeriden edilen dualar, dualar, dualar. Kabul olacağı müjdelenen talepler. Ne isimler geliyor akla ne de daha önce çalışılmış, tekrar edilmiş sözler Gönlün ne isterse o geliyor dile. Gönlün kimi anıyorsa aracılık ediyorsun. Ve Tavaf başlıyor. İslam dininin bütün ihtişamı ve ahengiyle hemhal olma vakti. Artık tek değil, selde bir damlasın. İnsanlar ayaklarını hissetmiyor gibi. Sanki metaf alanı da dönüyor. Sahi iki büklüm olmuş dedeler ve neneler bu gücü nereden alıyorlar Dualar, teşrikler, tekbirler Ve bir kez daha, bir kez daha iman ediyorsun; böyle bir telaşı, böyle bir gayreti, aşkı, azmi ve heyecanı Allah'tan başka hiçbir gücün oluşturamayacağına. İnanmak ve iman etmek ise en büyük nimet. Tavaftasın ve eşitler arasındaki eşitsizliğin burada sona erdiğinin ilanı, ispatı ve delilisin artık. Nasıl da çabucak bitti! Tavaf namazlarımızı kılıp, zemzem sularımızı içeceğiz. Bir bardak, iki bardak Daha önce içtiğim tüm zemzem sularından farklı bir lezzet var. Soruyorum çevremdekilere, aynı şeyleri düşünüyorlar. Tam karşında Kabe. "Döndüm kıbleye ve Kabe" Bu sefer kıble de sana dönük. 'O an'dan sonra o namaz. Ne anlatılabilir ne de bir tarifi var Ziyaret umresini yarıladık. Say vakti, hazırlık yaparken gruptan uzaklaşmışım. Rehberliğimizi eden İrfan Açık Hocamız dualar ettiriyordu. Geri kaldım diye panik yaptım. Ama ne panik Safa ile Merve tepeleri arasında koştur koştur grubumuzu arıyorum. Sonra durdum! Anladım ki olması gereken de buymuş zaten. Hacer annemiz gibi oradan oraya koşturmak... Hamdolsun. Say biterken, ihramdan çıkmaya yöneliyorsun. Bir tutam saç karşılığında Şunun şurasında 18 saat giydiğim iki parça kumaş sağladı bu disiplini. İslam ne yüce bir din. Basit bir kumaş parçasıyla, bir havluyla terbiye ediyor inananları.