Son iki yazıda, uluslararası hukukun nasıl iflas ettiğini ve Gazze Mahkemesi "Vicdan Jürisi"nin, soykırımın kan donduran anatomisini (açlık, kentsel soykırım, sağlık sisteminin çökertilmesi ve gazeteci katliamları) nasıl tek tek belgelediğini aktarmıştım.

Geçtiğimiz yol bu zamanlarda Londra'da başlayan, Saraybosna'da devam eden ve İstanbul Üniversitesi Prof. Dr. Cemil Bilsel Konferans Salonu'nda dört gün süren final oturumlarıyla tamamlanan bu tarihi sivil yargı süreci, 150'den fazla tanığın dinlenmesinin ardından nihai kararın açıklanmasıyla son buldu.

Mahkemeye dair son yazıda, kararın detaylarını ve son günün önemli notlarını paylaşacağım…

***

AKADEMİNİN AHLÂKÎ ÇÖKÜŞÜNE GÖNDERMEKarar oturumunun açılış konuşmasını yapan ev sahibi İstanbul Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Osman Bülent Zülfikar, zulmün karşısında bilimin sessiz kalamayacağını belirterek, "Haksız yere insanları öldürmek, vatanlarından çıkarmak dün de vardı, bugün de var. Yarın da olmaması için tepki göstermemiz lazım... Bu durumların tekrarlanmaması için neler gerektiğinin bütün detaylarıyla anlatılması ve uygulanması konusunda da titiz takip gerekir" dedi.Prof. Zülfikar'ın bu sözleri, uluslararası akademi camiasının içine düştüğü derin sessizliğe ve "ahlaki çöküşe" doğrudan göndermeydi aslında.
Geçtiğimiz sene Amerika'da yaşananları hatırlayalım; ABD Kongresi'nde düzenlenen utanç verici oturumda, Harvard, Pensilvanya (UPenn) ve MIT rektörleri, kampüslerindeki Filistin yanlısı protestolar nedeniyle adeta "sorguya" çekilmişti. İsrail'in soykırımını eleştiren öğrenci eylemlerini "antisemitizm" parantezine alarak suç kapsamına alan siyonist-siyasi baskı, kısa sürede sonuç vermiş, önce UPenn Rektörü Liz Magill, ardından Harvard Rektörü Claudine Gay, bağışçıların baskısıyla istifaya zorlanmıştı. Bu iki olay, Batı akademisinin "ifade özgürlüğü kalesinin", konu İsrail olduğunda nasıl kolayca yıkıldığını gösterdi. Soykırım karşısında tavır almak bir yana, eleştirel sese izin verenler bile Amerika'nın köklü üniversitelerinden tasfiye edildi.

İşte Prof. Zülfikar'ın İstanbul Üniversitesi'nden yükselttiği "bilim dünyası sessiz kalmamalı" ve "titiz takip gerekir" çağrısı, küresel susturma operasyonunun tam karşısında, bilimin ve vicdanın onurunu koruyan duruş olarak kayıtlara geçti.

***

"ASIL GÖREV ŞİMDİ BAŞLIYOR"Mahkemenin lojistik desteğini üstlenen ve ilk günden beri koordinasyonun sağlıklı işlemesinde yoğun gayret gösteren İslam İşbirliği Gençlik Forumu (ICYF) Başkanı Taha Ayhan, bu girişimi ilk andan itibaren "tamamen bağımsız bir yapıya sahip olduğu" ve "entelektüel ve ahlaki bir sorumluluk taşıdığına inandıkları" için desteklediklerini belirtti. Ayhan, Gazze Mahkemesi'nin; "hesap verebilirliğin eksikliğini, başarısız olmuş uluslararası sistemin zayıflığını ve işgal ile saldırganlık altında yaşamaya devam eden bir halkın karşı karşıya kaldığı derin adaletsizliği gözler önüne serdiğini" ifade etti. Ayhan'ın şu sözleri, mahkemenin bir son değil, bir başlangıç olduğunu da vurguluyordu: "Bugün Gazze Mahkemesi'nin nihai kararını aldığımız bu son oturumun ardından, asıl görev şimdi başlamaktadır. Artık elimizde bir karar var; bu kararla tüm karar alıcıları, yasa yapıcıları ve dünya genelindeki yargıçları ikna etmemiz gerekiyor. Soykırımın faillerini, onların iş birlikçilerini ve aklayıcılarını adalet önüne çıkarmak gibi bir görevimiz var."

***

"HUKUK SUSTURULDUĞUNDA, VİCDAN SON MERCİDİR"Duruşmaların son gününde Jüri Başkanı Christine Chinkin tarafından okunan nihai karar metni, bu mahkemenin felsefesini ortaya koydu: "Vicdan tarafından yönlendirilen ve uluslararası hukuk tarafından bilgilendirilen Jüri, devletlerin otoritesine sahip değildir; ancak hukuk güç karşısında susturulduğunda, vicdan son merci haline gelir. Bu, İsrail'in Gazze Şeridi'nde işlediği soykırım suçlarına ilişkin hesap verebilirliğin eksikliğine karşı sivil toplumun bir tepkisidir. Biz, soykırımın adının konması ve belgelenmesi gerektiğine inanıyoruz; çünkü cezasızlık, dünyadaki şiddet döngüsünü beslemeye devam eder. Gazze'deki soykırım tüm insanlığın meselesidir. Devletler sustuğunda, sivil toplum konuşmak zorundadır."
Jüri, İsrail'in "güvenlik" söylemine ve yaşananların "insani kriz" olarak etiketlenmesi karşısında bir karşı söylem sunduklarını da vurguladı: "Bu bir insani kriz değildir; bu, en ağır suçların kasten işlenmesidir ve ağır insani sonuçları vardır."

***

SOYKIRIMIN METODOLOJİSİ KARAR METNİNDEJüri, dün aktardığım tanıklıkları ve uzman raporlarını esas alarak, İsrail'in işlediği suçları tek tek tanımladı. Kararda, işlenen suçların "bütüncül bir imha planının parçası" olduğu ve "ateşkesle de sona ermeyeceği" vurgulandı.

İşte o suçlar:

-Aç bırakma ve kıtlık: Gıda, su ve yaşam kaynaklarının kasıtlı engellenmesi ve gıda sisteminin sistematik yok edilmesi. -Konut imhası: Evlerin ve altyapının kasıtlı yıkımı: "Ev sadece bir yapı değil; sevgi, yaşam, hatıralar, umut ve kimliğin mekânıdır." -Çevre katliamı: Toprağın, suyun ve havanın tahribiyle yaşamsal kaynakların yok edilmesi. -Sağlık sisteminin çökertilmesi: Hastanelerin ve sağlık çalışanlarının sistematik yok edilmesi. -Üreme hakkı imhası: Doğumların engellenmesi ve üreme hizmetlerinin yok edilmesiyle gelecek nesillerin hedeflenmesi. -Bilginin soykırımı: Öğrencilerin, akademisyenlerin öldürülmesi ve eğitim kurumlarının yıkılmasıyla Filistin'in entelektüel geleceğinin yok edilmesi. -Gazetecilere saldırılar: Filistinli gazeteciler, soykırımı belgeledikleri için hedef alınmaktadır... Bu çatışmada şimdiye dek hiçbir savaşta olmadığı kadar çok gazeteci öldürüldü.

Jüri, bu eylemlerin "savaşın 'yan etkileri' değil; soykırımın araçları" olduğunu da tespit etti.

***

"BATI HÜKÜMETLERİ SOYKIRIMA ORTAK"Kararın en dikkat çekici bölümlerinden biri, suç ortaklarına ilişkindi. Başta ABD olmak üzere Batı hükümetlerinin, İsrail'e "diplomatik, askeri, ekonomik ve teknolojik destek sağlayarak ortak oldukları" tespit edildi.
Kararda, "Medya kuruluşları, akademik kurumlar, teknoloji şirketleri, bankalar ve küresel tedarik zincirleri bu süreci doğrudan veya dolaylı biçimde desteklemektedir" denildi. -Microsoft ve Amazon gibi- İsrail'e bulut bilişim altyapısı sağlayan şirketler ve gözetim teknolojileri dahi bu sürecin parçası olarak nitelendirildi. Jüri, bu yapıyı