"Geçengünlerdebir haber gözüme ilişti:"Depremdeyara alan Antakya'da toparlanmaya çalışan kitabevi,kimliğibelirsiz kişilerce yakıldı!" Neyazık ki binyıllardır kitapkırımı kolay kabul etmesek de karşıkarşıya kaldığımız acı bir gerçeklik. Kitaplar, insanlığınortak belleğinin sonraki kuşaklara üstün bir aktarımı. Kolaytaşınır olması, yeri geldiğinde medeniyeti koruma unsuru olarakortaya çıkması, hemen her şeyi akıl çerçevesindeyapılandırmayı amaçlaması, toplumların kültür mirasınadönüşmesi onların zararlı bir madde gibi görünmesine yolaçıyor. Oysa her kitap yok etmede bir bellek cinayeti işleniyor. Ray Bradbury'ninyazdığı meşhur roman Fahrenheit 451'de, karanlık birgelecekte, totaliterbir rejimin kucağındayaşayan Guy Montag'ın hikâyesi anlatılır. Merkezi otoriteyeölümüne bağlı olan Guy, itfaiyecilik yapmakta, karşısınaçıkan kitapları sorgulamadan yakmaktadır. Birgündostu bir kız aracılığıyla kitap okumaya başlar. Bu sayedesıkıcı yaşamının farkına varır, her okuduğu satırda kendinidaha özgür hisseder, içinde bulunduğu toplumu sorgulamaya başlar.Artık yapabileceği tek bir şey kalmıştır: Kitap âşıklarınınsığındığı ormana kaçmak. Orada bellek aktarımını kitaplarıezberleyerek sağlamaya mecbur insanlarla karşılaşırız. Birçokkitap insanı,ormanı insanlığınkütüphanesine dönüştürmüştür.Peki Antakya'da kitabevini kundaklayan kişilerin günün birindebir kitap oburu olma ihtimali var mı Montag gibi kitaplar sayesindeiçinde bulunduğu koşulların ayrımına varabilir mi Şu anda birihtimal dahilinde görünmüyor. Çünkü cehalet ile kitaparasındaki karşıtlık en belirgin çelişkidir. Oysa her zamankitabın ortadan kaldırılmadüşüncesicehaletle doğru orantılı değildir. Amerika'da 1939 yılındaSteinbeck'in"GazapÜzümleri" yayımlanıryayımlanmaz yasaklandı. Kırsalda yaşananbüyük ekonomik sıkıntıların sonucunda kıtlık nedeniyleevlerini terk etmek zorunda kalan insanların dramının anlatıldığıroman, aynı yıl St. Louis Kütüphanesi tarafından geri çevrildive herkesin önünde yakıldı. Öyleyse bu noktada temel bir hedefortaya çıkıyor: Yazarı yıldırmak, benzer eser yazmayakalkacakların cesaretini kırmak. Enönemliside ülkenin durumu hakkında söz söyleyeceklere engel olmak... Busayede de bir kültürel hegemonya oluşturmak.