İktidar'ın İmamoğlu'na karşı yargı aracılığıyla giriştiği kabul edilemez saldırı, "kabul edilemez" ama "şaşırtıcı" değil.

Bakın bu konuda, daha 14 yıl önce ne yazmışım!

14.05.2011 tarihli yazım.

BİR SİYASAL OKSİMORON ÖRNEĞİ OLARAK ADALET VE KALKINMA PARTİSİ

Sevgili okurlarım, bugünkü yazıma, her şeyden önce size teşekkür etmekle başlamak istiyorum:

Yazarların yaşamları zordur.

Yazarsınız, yazarsınız, tek bir olumlu ya da olumsuz ses gelmez!

Sonra bir gün bir şey olur...

Bir hata yaparsınız.

Veya çok dikkati çeken bir noktaya parmak basarsınız.

Ya da bir soru sorarsınız.

Gelen yanıtlar, tepkiler, övgüler, sövgüler, eleştiriler, birdenbire okunan ve izlenen bir yazar olduğunuzu anımsatır size.

Elbette Cumhuriyet okurlarını normal gazete okurları gibi görmüyorum.

Onların hem ilgilerinin hem de entelektüel kapasitelerinin ortalama gazete okurunun çok üstünde olduğunu biliyorum.

(Bu sözlerden sonra, okurlarımdan "oksimoron" terimine Türkçe karşılık bulmalarını istemem üzerine gelen önerileri alıntılıyorum, oksimoron teriminin farklı kullanımlarına işaret ediyorum ve yazıya aşağıdaki gibi devam ediyorum.)

Gelelim yine bir farklı kullanıma, "Bir siyasal oksimoron örneği olarak Adalet ve Kalkınma Partisi"ne:

Geçen yazılarımdan birinde Türkiye'de siyasetin oksimoron kavramlar üzerinden yapıldığına, örneğin AKP'nin kendini hem "değişimci" hem de "Muhafazakâr Demokrat" olarak tanımlamasının oksimoron niteliğine değinmiştim.

Bugün partinin ismiyle icraatı arasındaki oksimoron ilişkiye dikkat çekmek istiyorum:

Partinin adı "Adalet ve Kalkınma Partisi".