HECE dergisinin eylül sayısında Selim İleri ile bir söyleşiyi okudum.

İyi ve önemli bir yazarın yanıtlarından bir bölümü yazıma alacağım. Selim İleri yalnız kendi kitaplarıyla değil Türk edebiyatının ustalarına dair yazdıklarıyla da edebiyat tarihimizin aslarındandır.

Son romanı "Yalnız Evler Soğuk Olur"u da mutlaka okumanızı öneririm.

Dergideki yazıyı aktarayım size:

Selim İleri İle Söyleşi

Konuşan Hatice Bildirici

Emin Gürdamur, Rüveyda Durmaz Kılıç, Ali Necip Erdoğan, Ayşe Hicret Aydoğan, Fatih Baha Aydın ile birlikte.

İlk kitabından beri onun sadık bir okuru ve dostuyum.

Yanıtlardan bazı bölümler:

İlk romanı Cumartesi Yalnızlığı'nı babasına ithaf etmişti.

Babamı o yaşarken anladığımı sanmıyorum... O dönemin terbiyesi içerisinde babalar soğuk ve mesafeli olmak zorundaydılar. Onun için ne hissettiğini bilmiyorum ki.

İleri, belli günlerde Moda'daki evde annesini beklerdi.

İnsanlar inanmadıkları şeyleri yazdılar, sağda da solda da. Ben bildiğim ve inandığım şeyleri yazmaya çalıştım.

Başlangıçta Türk düşüncesine bir yakınlığım yoktu. Şimdi nasıl bir toplumsal değişim sürecinden geçtiğimiz hakkında daha çok düşünüyorum. Bu son kitabım, Yalnız Evler Soğuk Olur'u biraz onun için yazdım.

Birçok yazarı sevdim. En son ve en çok Reşat Nuri.

Türk sinema dünyasında da Selim İleri önemli bir addır.

Selim'e sevgilerimi gönderiyorum, yeni kitaplarını bekliyorum.

- Murat Gülsoy ile Yaratıcı Yazarlık Üzerine