Leyla Gencer'i ilk kez Dram Tiyatrosu'nda dinledim. Yıllar sonra Türkiye'ye dönmüştü. Uzun bir kuyruk vardı, müzikseverler dışında akademisyenler dahil birçok kişi kuyruktaydı.

İstanbul'da beni Diva ile Filiz Ali tanıştırdı. Nişantaşı'ndaki evine gitmiştik eşi İbrahim Gencer de evdeydi.

İtalya'ya Bologna Kitap Fuarı'na gittiğimde Bologna'da, Roma'da Leyla Gencer'in longplaylerini topladım, yıllar sonra Türkiye'ye gelince CD'lerini buldum ve aldım.

İtalya'da plak mağazalarında adını verdiğimde herkes onu över, CD'lerinin raflarına götürürdü.

Onun hemen hemen bütün kayıtlarını dinledim.

İtalya'daki tanışmamızı yazdığım için orada müzik öğrenimi yapan gençler benim randevu almamı isterlerdi, aracılığımı da incelikle karşılardı.

Sonradan vasiyeti üzerine İstanbul'a küllerini getirip müzik eşliğinde Boğaz'ın sularına döküldü.

Orkestralar ve şefler üzerine yorumlarını can kulağıyla dinlerdim.

Orkestra şeflerinin aynı parçaları başka solistlerle kayıt yapmalarını eleştirmişti.

Bir müzik mecmuasında ünlü orkestra şefi Bernard Haitink aynı tespiti yapmıştı. Ben de ona 'Leyla Gencer de böyle düşünüyor' diye bir mektup yazmıştım.

Bir Londra gezimde ROH'un konserine gitmek istemiştim, yeme müdürü Aydın dostuma o akşamki konsere gitmek istediğimi söyledim, menfaate bir konser olduğunu, başka kimsenin gelemeyeceğini belirtti. O zaman ROH'un Başkanı Haitink'e mektubu hatırlatmasını rica etmiştim.

Haitink mektubu hatırladı ve önden bize üç kişilik yer verdi. Arkadaşlarım Mehmet Yılmaz ve Fatih Çekirge idi.

Leyla Gencer'i tanımak için bir kitap adı vereceğim:

Ben Leyla Gencer

La Diva Turca

Evin İlyasoğlu

İçerik sıralaması:

Önsöz

Leyla Gencer'i Yazmak

Teşekkür

Kızım Ekin'e

k Prolog

"Elveda geçmişin gülümseyen rüyaları"

1. Bölüm

Doğum, Aile, İlk Aşk

2. Bölüm

Konservatuvar Yılları

3. Bölüm

İtalya: Başlangıçlar