Değişik kalemler iyi ressam Habip Aydoğdu üzerine görüşlerini 'Yaşanmamış Tarihe Notlar' başlıklı bir kitapta topladılar.

Habip Aydoğdu'nun resmine daha bilerek bakmanızı, değerlendirmenizi sağlayacak bu yazılar...

Kitaptan bazı seçmeleri aldım yazıma:

Yaşanmamış Tarihe Notlar: Habip Aydoğdu ile Belleğin Kıyılarında

Mustafa AĞATEKİN

Habip Aydoğdu'nun sanatsal yolculuğu 1970'lerin belirgin gerçekçi yaklaşımından 1980'lere doğru zengin çağrışımlarla yüklü simgesel bir dile doğru evrilmiştir.
Bu, resim dilini sürekli zenginleştirme arayışının bir yansımasıdır. 2000'lerden sonra ise sanatçının pratiğinde metin ve yazı kullanımı sadece estetik bir tercih olmanın ötesinde, kendi ifadesiyle "resim yetmeyince devreye giren" ve "resmin ta kendisi" olan felsefi bir derinliğe sahiptir. Bu "yazı-resim çözümlemesi", onun eserlerinde anlam katmanlarını zenginleştiren temel bir unsurdur.

Bakmanın Rengi

Ali CENGİZKAN

*

Habip hep ince, hep içten, hep doğurgan

Tuvaller önünde duruyor, kanvasın

Arkasında, kumaşın ipleriyle oynuyor

Oynuyor zihnimizin gerisiyle, ileri doğru

İleri doğru kuruyor örgüyü, çözüyor, yırtıp

Bitti dediğimiz yerde başlıyor...

Tuval Hasadının Eylem Buketleri Evrim ALTUĞ

*

Habip Aydoğdu, biçim ve eylemi yüzeyde ekip biçtiği verimli resimlerinin her biri bir diğerine 'yoldaş' hale geldiği kadar, izleyenlerini de onların karşısında hayata, faniliğe, sonsuzluğa peş peşe yoldaşlığa kışkırtan, bereketli bir fırçadır.

1970'li yıllardan bugüne, ister kişisel, isterse karma ikramla tanıklık ettiğimiz bu 'refakat' eylemi, Aydoğdu'nun dışa vurduğu 'varoluşu deneyimleme' susuzluğu adına renk, izlenim ve biçimin üzerimize püskürdüğü tükenmez bir (foto) sentez hali, ilk (tez) sergisinin de dediği gibi, oldukça aleni bir 'Yaşam Kavgası'dır.

Habip Aydoğdu'nun Yolculuğu Ahmet TELLİ

Habip Aydoğdu'nun lirik soyutlamaları anlam katmanları edinerek yolculuğu sürdürüyor. Sanatçı, sosyal gerçekçi olduğu ilk dönemindeki toplumsal vicdanını "