EDEBİYAT dergileri bütün yazarlar için başlangıç noktalarıdır.

Orada yazmaya başlarız, sonra da kitaplarımızı oluştururuz.

Sincan İstasyonu okuduğum dergilerden biriydi. Dergileri ekonomik koşullar zorluyor.

İki aylık Sincan İstasyonu dergisi de okurlarına veda ediyor.

Kapak şöyle:

Kasım

Aralık

2025

140. Son Sayı

"Yolcusu Şiir Olan İstasyon"

Abdülkadir Budak

Veda vakti

Sincan İstasyonu İki Aylık Edebiyat Dergisi Kasım Aralık 2025 sayısı

Yaşasın edebiyat!

18 yıldır aksamadan yayınını sürdürmüş olan dergimiz bu sayısıyla yazarlarına/okurlarına veda ediyor.

Dergiler çıkar, kapanır; kalıcı olan nitelikli edebiyat örnekleridir. Bu nedenle "yaşasın edebiyat!" diyoruz.

- Yazı ve şiirleriyle dergimize en çok katkı verenlerden biri Aydın Afacan olmuştur. Dergide yer alan yazılarının bir kısmını Bulut Defteri adıyla kitap haline getirmiş ve sürekli okurlarımıza armağan etmiştik. Son sayımızda da yanımızda olan şaire ayrıca teşekkür ediyoruz.

Dergide sıkça yer almış olan kimi edebiyatçıların yazılarını Yazılı Kâğıt Yayınları markasıyla kitap haline getirmeyi sürdürmüştük. Onları da anmış olalım: Mahmut Temizyürek Gölgesi İnsan Bedeni Doğa *** Şahin Taş Şiir Sanatı Üstüne Günsüz Günlükler *** Cihan Oğuz Ah Biz Şairler *** Mustafa Köz Şiir Taşı *** Abdülkadir Budak Şiirin Rayları *** Ümit Yıldırım Edebiyatın Gülen Yüzü*** Halil İbrahim Özbay Şiirin Darası.

Yaşamını Edremit'te sürdürmekte olan şair Bülent Güldal, derginin kapanacağından habersiz olarak "Son İstasyon" başlıklı şiirini bize yollamış. Ömrü sağlıklı ve uzun olsun. Şiirin içeriği başka anlamlara davetiye çıkarsa da son sayımıza denk gelmesinden dolayı başlık cuk oturmuş!

- Eyüp Erhun Köse 1989 Gaziantep doğumlu. Şiir kitapları, Kırık Otlar Çağı, Dekadan Atlar ve Büyük E adlarını taşıyor. Bu sayıda bir yazısıyla yer alıyor.

ŞİİRSEL MERHAMET- Neşe Yaşın

biz bir ilkin sonuyduk

sonun uzun sessizliği

uçuşan tül fısıltısı

titreşimi zamanın

hikâyede satırbaşı

kitapta altı çizilmiş cümle

çırpınan kelimelerdik

fırtınada birbirini bulan

dalcıklardık biz

birbirine uzanan dudaklar

ürpermenin dili

dilin ürperişi

başkalarının zamanıydı

ölümdü bizi koydukları
hücre

uçmak isterken yükseklere

yer dibine itildik

sonsuzluk şiiri yazdığımız

rüzgârın alfabesi

diliyle ormanın

yaralı kuşlar olup

düşeceğiz şehirlere

sınansın diye zaman

şiirsel merhametle

Arap Şiirini Çevirmek - Metin Fındıkçı

Çeviri tıpkı edebiyatın diğer alanlarında, yani şiirde, öyküde, romanda ve denemede olduğu gibi bir ülke kültürünün olmazsa olmazlarındandır. Çevirilerin olmadığı ülke kültürü eksik kalacaktır.

On sekiz yaşımdayken şiire boyun eğdiğimde; dilin en çetin ve zor olan yolu şiiri seçtiğimde ilk fark ettiğim şey Türk şiirine kazandırılmış onca çeviriler arasında Arap şiiri olmayışıydı (veya çok ama çok az oluşuydu). Dünyanın her ülkesinden yapılan sayısız çevirinin arasında güçlü Arap şiirinin olmayışı beni bir hayli düşündürmüştü; hatta Arapçayı öğreten öğretmenin "Arapçayı neden öğrenmek istiyorsun" sorusuna karşılık "Arap şiirini kendi dilinden okuyup, Türkçeye kazandırmak için" dediğimi çok iyi hatırlıyorum.

Sina Akyol'un Şiirinde Anlam Kapısı - Ümit Yıldırım

Şair kendi şiir anlayışını şöyle betimliyor: "Örneğin ben gündelik hayata karşıyım. Karşı olduğum gündelik hayatın diline de karşıyım. Karşı olduğum gündelik hayatın dilinin bütün sözcüklerinden nefret ediyorum. Ama yazarken, o sözcükleri farklı bir çevrim içinde kullanıyor; aynı sözcüklerle farklı bir söz dizimi içinde farklı bir dil, farklı anlamlar yaratmış oluyorum. (Buna çalışıyorum.) Benim