Met Gala yıllardır modanın, kültür sanatın önemli bir parçası olduğunu kanıtlıyor. Bu yıl ise Jeff Bezos ve eşi Lauren Sanchez Bezos'un sponsor olmasıyla eleştiriliyor. Peki, ama neden

Met Gala, yıllardır modanın en iddialı gecesi olarak biliniyor. Kırmızı halı ve elbiselerden çok sembolleri konuşuluyor. Ancak 2026'ya yaklaşırken, bu sembollerin ağırlık merkezi belirgin biçimde değişmiş görünüyor. Artık Met Gala, kıyafetlerle değil, sponsorlarla konuşuluyor.

Bu yıl da öyle oldu. Gündeme düşen ilk haber Jeff Bezos ve Lauren Sanchez Bezos'un Met Gala'nın ana sponsorları olmasıydı. Moda dünyası, bir geceliğine couture konuşmak yerine "Kültürel alanlar kime ait" sorusunu tartışmaya başladı. Amazon'un kurucusunun ismi, sanat ve modanın en rafine sahnesinde yankılanırken, eleştiriler de gecikmedi: Kültür, bir kez daha milyarderlerin Pr alanına mı dönüyordu

Anna Wintour, Doha'da yaptığı açıklamada, Lauren Sanchez Bezos için "Kostümün ve modanın büyük bir hayranı" dedi. Ancak sorun tam da burada başlıyor. Met Gala'nın meselesi, birinin modayı sevip sevmediği değil, kimin kültürel meşruiyet ürettiği meselesi.

Yılın teması Costume Art

Amazon, Met Gala'ya daha önce de sponsor olmuştu. Jeff Bezos'un ilk önemli Met Gala bağlantısı 2012'ye dayanıyor. O yıl Bezos onursal başkan olarak yer almış, o zamanki eşi Mackenzie Scott ile galaya katılmıştı. 2012'de Bezos küresel bir teknoloji devi figürü, Amazon da bugünkü ölçekte politik tartışmaların merkezinde değildi. Sponsorluk, kültürel bir tehdit olarak algılanmıyor, yenilikçi sermayenin sanata doğal teması olarak okunuyordu.Bugün ise tablo çok farklı. 2012'de Met Gala, Bezos'u dönüştürmedi, 2026'da ise Bezos o kadar güçlü ki Met Gala'yı dönüştürüyor algısı hâkim. Bu fark, yükselen eleştirilerin temelini oluşturuyor. Bu kez yanında Lauren Sanchez Bezos var ve Vogue kapakları, Paris Moda Haftası ön sıraları, Saint Laurent bağlantıları eşlik ediyor. Sponsorluk, sosyal yükseliş ve kültürel konumlanma ile iç içe geçmiş durumda. Masum bir bağış değil, kültürel meşruiyet yeniden inşası olarak okunuyor.

Andrew Bolton'un küratörlüğünde bu yılki tema Costume Art olarak açıklandı. Beden ile giysi arasındaki ilişkiyi merkeze alan, çıplak bedenden yaşlanan bedene uzanan kapsayıcı bir sergi gerçekleşecek. Yeni açılan Conde M. Nast galerilerinde, moda nihayet süs değil sanat olarak konumlandırılıyor. Eş başkanlar Beyonce, Nicole Kidman, Venus Williams ve Anna Wintour olarak belirlendi; ev sahibi komitesinde ise Zoe Kravitz, Sabrina Carpenter, Anthony Vaccarello, Doja Cat ve Paloma Elsesser gibi çağın kültürel figürleri yer alıyor. Met Gala, vitrinini ustalıkla kurmuş durumda. Ancak sorun şu, vitrin ne kadar güçlü olursa olsun, arka plandaki finansman tartışması artık görünmez değil.

Met Gala yumuşak güç için önemli bir etkinlik. 2024'te gala, TikTok sponsorluğu ile gündeme gelmişti. ABD'de yasaklanması tartışılan bir teknoloji şirketi, Amerikan kültürünün en seçkin gecesinde onursal başkanlık koltuğuna oturtulmuştu. Bugün ise TikTok'un yerini Bezos aldı. Soru değişmedi, kültür, ekonomik gücün zararsız vitrine dönüştürüldüğü bir araç mı yoksa kültür aracılığıyla güç mü meşrulaştırılıyor Elbette bu sadece Met Gala'nın hatırlattığı bir sorun değil. Met Gala'da Anna Wintour'un rolü kilit. Kimlerin bu sahneye çıkabileceğine, kimin kabul edilebilir olduğuna karar veriyor. Bezos'ların Met Gala'daki varlığı onların kültürel kanaat lideri olarak tanındığını ilan ediyor. Sponsorların ve milyarderlerin Met Gala'daki görünürlüğü, yumuşak güç kavramının moda ve sanata yansıması olarak okunabilir.