Mauro Icardi bu sezon gol attı mı Attı. Skora katkı verdi mi Verdi. Ama Galatasaray'ın Icardi ile ilgili tartışması tam olarak burada başlıyor. Çünkü mesele tabelada yazan sayı değil. Asıl soru şu: Bu Galatasaray, hâlâ Icardi'nin Galatasaray'ı mı Bu soruyu sormak linç değil. Saygısızlık hiç değil. Aksine, futbolun gerçeğiyle yüzleşme çabası.

Bu Bir Formsuzluk Değil

Önce şunu netleştirelim: Icardi'nin yaşadığı durum klasik bir formsuzluk değil. Geçen sezon yaşadığı çapraz bağ sakatlığı, modern futbolda "geri dönülür" ama "aynı kalınır" denilen türden bir sakatlık değil.

Evet, sahaya dönebilirsiniz. Evet, gol atabilirsiniz. Ama aynı hızla, aynı patlayıcılıkla, aynı tempoyla oynayamayabilirsiniz. Burada yaşanan şey bir performans düşüşü değil, fiziksel bir gerçeklik.

Eski Icardi Ne Yapıyordu

Eski Icardi sadece gol atan bir santrfor değildi. Galatasaray'ın oyununu yukarıda tutan, rakip savunmayı sürekli karar vermeye zorlayan bir merkezdi. Ön alanda ilk baskıyı o başlatıyordu. Savunma arkasına ilk koşuyu o atıyordu. Stoperlerin rahat pas yapmasına izin vermiyordu. Kısacası eski Icardi, golün sadece sonucu değil, sebebiydi.

Bugünkü Icardi Ne Yapamıyor

Bugünkü Icardi kötü bir futbolcu değil. Ama bu oyuna yetişebilen bir santrfor da değil. Yüksek tempolu ön alan presine ayak uyduramıyor. Savunma arkasına atılan toplarda ilk hamleyi yapamıyor. Stoper–bek arasındaki boşluklara zamanında hareketlenemiyor. Top oraya geliyor… ama Icardi oraya gidemiyor. Ve modern futbolda bu fark, bir saniyeden bile kısa sürede belirleniyor.

Osimhen Farkı: Yetenek Değil, Uyum

Osimhen daha iyi mi Bu soruyu böyle sormak meseleyi eksik bırakır. Asıl fark şu: Osimhen bu oyunun doğal parçası. Icardi ise bu oyuna adapte olmaya çalışıyor. Osimhen tempo ve derinlik sunuyor. Icardi zamanlama ve sezgiyle oynuyor. Bu bir yetenek farkı değil, oyun uyumu farkı.