Bu satırları İstanbul 25. Ağır Ceza Mahkemesi'nin önündeki bankta oturarak yazıyorum. Mahkeme, kararını açıklamadan önce ara verdi. Ne olduğunu birazdan öğreneceğiz.

İçerideki sanık 201 gündür tutuklu olan Furkan Karabay. 29 yaşına 4 gözaltı, 3 tutuklamayı sığdıran gazeteci. Bilenler bilir öyküsünü; Barış Terkoğlu ile birlikte yetiştirdiğimiz öğrencimiz, dostumuz, yoldaşımız...

Burada Furkan'a yapılan suçlamaları ve savunmaları hatırlatmayacağım. Furkan zaten memleketin tamamına yayılan adaletsizlikleri tek tek sayarak böyle bir davada savunma yapmayı reddetti. Benim derdim, meselem bu yazıda başka.

Efsane mi doğru mu şüpheliyim, bir insan yaşamı boyunca en az 50 bin en fazla da 400 bin ayrı insanın yüzünü görürmüş. Ama doğru olduğuna emin olduğum bir konu var.

23 yıldır bu adliye salonlarındayız. Sanık, gazeteci, avukatız. Eş, sevgili, kardeş, anne, baba, çocuğuz. Burada, şu satırları yazdığım adliyede sayısız insan tanıdım. Daha çok sevdiklerimiz, severken ayrı düştüklerimiz, ayrıyken sevmeye başladıklarımız oldu.

Bir de sevdiklerimizin karşısına geçip düşmanlık yapanları bildim. Furkan daha ilkokuldayken gördüm onları ilk. Cüppeliydiler, üniformalıydılar. Zihinlerine kazıdıkları kara kaplı kararlarıyla gelirdiler bu adliyeye. Şimdi kimi kayıp, kimi hesap veriyor, kimi ise kılık değiştirdi.