Japon yönetmen, yapımcı ve senarist Hirokazu Kore-eda'nın yeni filmi "Monster" (Canavar) dünya prömiyerini 76'ncı Cannes Film Festivali'nde yaptı. Küçük oğlunun davranışlarında rahatsız edici değişimler fark eden bekar bir annenin çocuğunun öğretmeniyle yüzleşmesini anlatan "Monster", Cannes'da "En İyi Senaryo" ve "Queer Palm" ödüllerine layık görüldü. Başarılı yönetmen Hirokazu Kore-eda, gerçek hayatta içimizdeki 'canavar'ın nasıl ortaya çıkabileceğini ve film sürecini Hürriyet Kelebek okurlarına anlattı.

Filme neden "Canavar" adını verdiniz

- Filmimizde gerçek canavarlar yok ama... İletişim kurmayı bıraktığınız, karşınızdakini anlamaya çalışmadığınız zaman artık onu bir canavar olarak görmeye başlarsınız ve aynı zamanda içinizde bir canavar büyümeye başlar. Ben de böyle bir dünyayı tasvir etmeye çalışıyordum... Filmin adı ilk etapta farklıydı ancak yapımcıyla senaryo üzerinde çalışırken kendimizi şu anki isme daha yakın hissettik. "Canavar" olarak adlandırılması gerektiğini önerdik. İşte film böyle ortaya çıktı.

Filmlerinizin çoğunda çocuklarla çalışıyorsunuz. Aktörler kadar eğitimli olmayan çocuklarla iletişiminizi nasıl kuruyorsunuz

strong class'read-more-detail'Haberin Devamı

- Çocuklarla çalışmak gerçekten çok zaman alıyor. Sanırım bu biraz öğretmen olmaya benziyor. Sabırla onların dilini bulmalı ve tamamen ikna olana kadar beklemelisiniz... Hiçbir şeyi zorlamamak, hiçbir şeyi aceleye getirmemek gerekiyor. Beklemek, çocuklarla yakınlaşmak ve bağ kurmak en önemlisi... Daha önce çektiğim filmlerde çocukları yönlendirdiğimde senaryoyu okumalarını değil, repliklerini istedikleri şekilde söylemelerini sağlardım. Bu filme kadar çocukları birçok kez bu şekilde yönettim.

"Monster"da daha farklı bir yol mu izlediniz

- Evet, çünkü "Monster"da iki ana çocuk karakterin iç çatışması o kadar hassas ki, onların kim olduklarını, kişiliklerini yarattığımız karakterlere nakletmek istemedim. Bunun tehlikeli olduğunu düşündüm. Bu durumda onlara senaryoyu okuttuk, prova yaptık. Filmdeki var oluş şekilleriyle onları çok özgün tasvir edebildik.

ÖNEMLİ OLAN SETTE AYNI DİLİ DEĞİL VİZYONU PAYLAŞMAK

Yönettiğiniz eserlerin uluslararası izleyiciler tarafından nasıl karşılandığı hakkında neler düşünüyorsunuz

- Belki 20 yıl önce, aklımın bir köşesinde filmlerimin uluslararası izleyiciler tarafından nasıl görüleceğini düşünüyordum. Ama artık bunları düşünmenin gerçekten anlamsız olduğunun farkına vardım. Bu yüzden şu anda yaşadığım topluma odaklanıyorum. Konuşmamız gereken şeyleri spesifik hale getirmeye çalışıyorum. İlginç olan şu ki, filminizi daha spesifik hale getirdiğinizde, dünyada bir delik açabiliyorsunuz ve o evrensel hale geliyor. Mesela "Monster", Japonya'nın Nagano Eyaleti'ndeki küçük bir yerde, küçük bir ilkokulda geçiyor. Yine de çok evrensel, çünkü kavgayı bırakmayı denemediğinizde, başka birini anlamaya çalışmadığınızdan bahsediyor. İçimizde nasıl bir bölünme yarattığını ve sınırlı görüşümüzün diğerini nasıl bir canavar olarak görmeye yol açabildiğini bizlere anlatıyor. Bunu keşfetmek istediğim bir olgu olarak gördüm ve filmde de bunu yaptım. Bu sadece Japonya'da olmuyor, dünyanın her yerinde oluyor. Ama bence bir film yapımcısı olarak, yaptığınız işi uluslararası düzeyde anlanması hedefiyle yola çıkarsanız, bu asla işe yaramayacaktır.

strong class'read-more-detail'Haberin Devamı