Vefalı Türk

AYHAN DEMİR

Kaç zamandır, Azerbaycan milli şairi Ahmet Cevat Ahandzade'nin kaleme aldığı "Çırpınırdı Karadeniz" isimli türkü, dilimden düşmüyor: "Vefalı Türk geldi yine Selam Türk'ün bayrağına..."

Biliyorum, bu türkü değil, bir marş. Fakat ben, onu türkü olarak kabul ediyorum. Çünkü marşların dertli olduğu görülmemiştir. Bu ise çok dertli

Neyse, uzatmayalım, konuya gelelim.

Sorumuz şu: Türklere neden "vefalı" deniliyor

Cevaba geçmeden önce vefa kelimesinin ne anlama geldiğine bir bakalım.

Büyük Türkçe Sözlük, vefa kelimesinin karşılığını şu şekilde veriyor: "Sevgi, dostluk ve bağlılıkta sebat etmek, sözünde durmak." Buraya dikkat: Tutmak değil, durmak.

Birçok gönül dostu, iman ve vefa kelimelerini aynı cümle içinde kullanır. Burada biraz duralım. Bunun ne anlama geldiğini düşünelim.

Vefa, insana verilmiş en büyük nimettir. Tıpkı iman gibi

Her insan, İslam fıtratı üzerine doğar. İslam'sızlık, Allah saklasın, sonradan gelir. Aynı şekilde, vefa da doğuştandır. Vefasızlık ise sonradan edinilir. Bu yüzden "Vefa, imandandır" diye kabul ediyoruz. Ve her fırsatta şunu söylüyoruz: "Mümin, vefa yurdudur."

Evet, Müslüman, vefa sahibi olandır. İnancına, tarihine, toprağına, ecdadına, yaratılış gayesine, işine, sözüne, birlikte yürüdüklerine...

Devam edelim.

Vefa, kendini bilmektir. Dönüp bakmaktır. Unutmamaktır. Vefalı kıymet bilir, vefasız bilmez. Vefasız kimse, kıymetleri ve kıymetlileri inciterek ilerler.

Vefalı insan, geride kalanı toplar, arkasında kimseyi bırakmaz.

Vefalı insan, hakkı teslim eder. Üzerinde hakkı olanları asla unutmaz.

İnsanın vefalı olup olmadığı zor şartlarda, zor zamanlarda kendini belli eder. Vefalı kimse, zor zamanlarda, kolay çözülmez. Vefa yokuşunu hiç şikâyet etmeden çıkar. Sırtında ne olursa olsun; bağlılık, sadakat ve adanmışlık pusulası şaşmaz.

Vefa duygusu gelişen insanda, vatan ve millet sevgisi olur. Vatanın ve milletin aleyhinde olmaz, olanlarla iş tutmaz. Üzerinde yaşadığı toprağın, mensubu olduğu toplumun tarihine, değerlerine, kültürüne, edebiyatına, tabiatına vefa gösterir.

İnsanlara vefa gösterirseniz, Allah da size vefa gösterir. İnsanlara merhamet ederseniz, Allah da size merhamet eder. Tersi de doğrudur: İnsanlara vefa göstermeyene Allah da vefa göstermez. Ona bazı şeyleri nasip etmez.

Vefalı olmayan insandan, merhamet de bekleyemeyiz. Nitekim vefasız bir insan, zamanla merhametsiz bir insana dönüşüyor. Dolayısıyla, vefasız birinin kirli ve bozuk olduğunu söylemek, bize yanlış yaptırmaz.

Erzurumlu İbrahim Hakkı Hazretleri, "kötü huylu kimseden vefa ve sefa gelmez" diyor. Bunu da hatırlatmış olalım.

Ardından, biz yine Türk'ün vefası bahsine dönelim.

Müslüman Türk milleti, Kürtlerden Azerbaycan Türklerine, Araplardan Boşnaklara, Sünnilerden Şiilere, İslamcılardan laiklere kadar herkesin kara gün dostudur.

Türkiye'ye ulaşan kurtulmuş sayılır. "Türkiye'ye vardık mı güvendeyiz" denilir.

Hatırlayın

Saddam Hüseyin Irak'taki Kürtlerin üzerine yürüyünce, Kürtler, canlarını kurtarmak için Türkiye'ye sığınmıştı. Şah zamanında İslamcıların, Humeyni zamanında da laiklerin sığındığı yer yine Türkiye olmuştu.

Ermeniler Karabağ'a saldırınca, Karabağ halkı, Azerbaycan'dan önce Türkiye'ye bakmıştır. Filistin halkının bakışı da aynıdır. Buna karşılık Türkiye'deki solcular da, sağcılar da Filistin meselesini canı gönülden desteklemektedir.