Yıl 2017 imiş, "Efes'te yemek yemek şart mı" başlıklı bir yazı yazmışım. "Roma döneminden beri ayakta kalan muhteşem Celsus Kütüphanesi'nin merdivenlerine yuvarlak masalar ve beyaz kılıflar giydirilmiş sandalyeler koymazsak içimiz rahat etmiyor mu" diye sormuşum. "Gereken özen gösteriliyor" denmiş o sıralar. Ama yani gene de şart mı

Geçen haftaki Selçuk seyahatimin son gününü Efes Antik Kent'e ayırdım. Bir kez daha mirası üzerinde yaşadığımız tarihe hayran kaldım. Üstelik inanılmaz bir rehberimiz vardı, antik kentin her taşına hâkim. Öylesine tutkuyla anlatıyor, öyle güzel detaylar veriyor ki âdeta gözünüzde canlanıyor Domitian Meydanı'nın, Kuretler Caddesi'nin, Agora'nın cıvıl cıvıl olduğu dönemler. "Hayal edin" diyor zaten rehberimiz Ömer Bey, "Burası kalabalık, İstiklal Caddesi gibi bir cadde". Şurada yan yana oturulan umumi tuvaletler (Zenginler kış aylarında önce kölelerini yollarlarmış oturacakları tuvaleti ısıtmaları için), burada baharatçılar, tuvaletten gelecek kokuları bastırmak için, tam şurada genelev, hatta taşa kazınmış ayak izi şeklinde reklamı bile var, "Tarihin ilk reklam panosu" olarak anılan. Zafer Tanrıçası Nike'ın heykelinin üzerinde Nike logosuna ilham olan işareti tespit ediyoruz, spor ayakkabısı bu marka olan turistler fotoğraf çektiriyor ayaklarını yanına koyup.

strong class'read-more-detail'Haberin Devamı

Bu arada rehberimiz Gümüldürlü ve çocukluğu da buralarda geçmiş. Hangi kazılarda ne bulundu, hangi eserler hangi ülkeye kaçırıldı, bir bir anlatıyor. Artemis heykelleri olsun 'megaloman imparator' Domitianus'un heykelinden kalan kafa ve kol olsun, orada bulunduğunu söylediği hiçbir eser yerinde değil, Efes Müzesi'ne gidersek görebiliriz. Bir an aklımdan geçiyor, "Keşke burada sergilenebilseydi" diye, "Ne olabilirdi yani". Sanki aklımı okumuş gibi ortasından çatlak geçen bir sütuna yönlendiriyor bizi, rehberimiz. "İnanmayacaksınız, bunu bir çocuk karate yaparak kırdı". Nasıl yani Bir öğrenci gelip üstünde karate denemiş. Burası kameraların görmediği alanda kaldığı için fark edip engel olamamışlar. Bir zamanlar üzerinde oluğu söylenen büst neyse ki müzedeymiş de sağlam şu an. Geri alıyorum bütün iyimser düşüncelerimi.