'Türk'ü her andıkça şükür namazı kılmalıyız!
Önceki günkü yazımızın başlığı "Malazgirt Savaşı'nı Türk Ordusu mu kazandı, İslâm ordusu mu!" idi.
Malazgirt Savaşı'nın 953. yılındayız ve hâlâ "Savaşı kazananlar Türkler mi, İslâmlar mı" sorusu sorduruluyor. "Malazgirt Savaşı'nı kazanan ordunun komutanı her nasılsa Alparslan adında biri ama, ordu mensupları bir araştırılsın bakalım, kimler kimler var." demeye gelen satırlarla karşımıza çıkıyorlar.
Kimi araştırıcıların etnisite bağı gerçekten bağlayıcı. Malazgirt'i sahiplenmek için, türlü türlü yola giriyorlar. Ne gereği var
"Türk" uzaydan gelmedi. Ota Asya'nın içlerinden dört nala at koşturdu; Anadolu'nun, Orta Doğu'nun kapılarını bir bir açtı. Yoksa, Anadolu'da, Orta Doğu'da etnisiteler, başka başka zümreler, nasıl bir araya gelecek, aynı sancak altında "Müslüman" kimliğine bürünecek, bir hedefe yürüyecekti
"Türk"ü her andıkça şükür namazı kılmalıyız!
Etnisite bağını ideolojik düstur görenler Malazgirt Zaferi'ni etnisiteye raptedilmek istiyorlar. Etnisite bağı olmayanlar da bari "İslâm ordusu" diyelim vaziyeti kurtaralım, havasına giriyorlar.
Etnisite de biziz, Müslüman da hâlbuki... Neden ayrı bir dünya gösterilmek isteniyor Bunun üzerinde durmak gerekir asıl.
Önce başkomutana ve yan komutanlara bakalım, savaşı kazananların ismini koyalım. Alparslan "Sultan" ve "Başkomutan". Halife'nin de ordu aynı zamanda Müslümanların ordusu olduğu için büyük desteği var. Şunu da tekrar tekrar hatırlatalım: Halife kendi başına karar verecek bir mevkide değil. Osmanlı'daki Sadrazam, Türkiye Cumhuriyeti'ndeki Diyanet İşleri Başkanı gibi olduğunu düşünün. Selçuklular ilk Bağdat'a girdiğinde Halife'yle masaya oturdular ve "Halife Efendi sen din işlerine, bak biz idarî işlere bakalım ve sakın din işleri, idarî işlerin sınırını aşmasın." dendi.
Halifenin vaziyeti öz olarak böyleydi.
Etnikçilik alıp yürüdü ya... Elleri de silahlı. Bir taraftan da tarih inşa etmeleri gerekiyor.
PKK'nın başı Abdullah Öcalan'ın avukatlarının bir açıklaması var:
"Şovenist tarih yazıcıları, Alparslan'ın 1071 Malazgirt Savaşı'nı saf Türk savaşı olarak yansıtıyorlar. Bu savaş, sadece bir millete indirgense bile niceliğe bakıldığında Türklerden daha çok Kürtlerin savaşı olabilir. O zamanlar Kürtlerin bölgede dört beş emirliği vardı ki, bunların Alparslan'a verdikleri asker sayısı, Türklerin sayısından üç-dört kat fazlaydı." (Faik Bulut, "Malazgirt Savaşı ve Kürtlerin tartışmalı rolü", Gazete Duvar, 22 Ağustos 2019)
Önceki gün bu köşede verdim. Muş Alparslan Üniversitesi'nden Prof. Dr. Abdullah Kıran ne yazmıştı:
"Son yıllarda sıkça konuşulan Malazgirt savaşının giderek tarihî bağlamından kopartılıp ideolojik bir bakış açısıyla değerlendirildiğine şahit olmaktayız. Bir başka ifadeyle toplumda millî ruh heyecanının ortaya çıkarılmasında muazzam bir etkiye sahip olan tarih (Malazgirt savaşı) inşa edilmek istenen kimliğin bir aracı hâline getirilmiştir. (...) Malazgirt, bir ırkın (kavmin) diğer bir ırka (kavime) karşı savaşı değildir. Milletler dinler arası savaştır. Yani bu savaş İslâm ümmetinin Hıristiyan Bizans karşısında kazandığı bir zaferdir."
Dikkat ederseniz, Abdullah Kıran Hoca Malazgirt Savaşı için: "İslâm ümmetinin Hıristiyan Bizans karşısında kazandığı bir zaferdir." diyor.
Abdullah Kıran, bu tarafta savaşanların idarî muharrik gücü Türk olduğu, başta Türk sultan bulunduğu hâlde sadece "İslâm ümmeti" diye adlandırıyor ama "İslâm ümmeti"nin savaştıklarını ayıp olmasın der gibi başına "Hristiyan" ekliyor, "Bizanslılar" diye yazıyor.
Genelde Türk'e mesafe koyanlar ve özellikle "Siyasî İslâmcı" taife "İslâm" kisvesiyle horoz döğüşüne girerler. Türkler ya sadece "Müslümandır" ya da birlikte savaşa katıldıklarının yanında ayıp olmasın babından adları vardır.
"Anadolu Gençlik" sitesinde "Kenan Eren" imzalı çok heyecanlı bir yazı yer alır.