Ah Narin!... Tarifsiz acılar

Diyarbakır'da Narin'in en yakınlarından bir tarafından vahşice katli, bütün Türkiye'yi öyle bir yasa boğdu ki, tarifi yok.

Aynı tarifsizliği ara ara yaşıyoruz. Narin'in kaybından birkaç gün önce İzmir'de bir babanın gözünü kırpmadan dört minik çocuğuna sıktığı kurşunlar, hepimizin yüreğini de delip geçti. Üç çocuk toprakta. Bir çocuk hayat bulmak için direniyor.

"Narin olayı"nı altı yıl önce de yaşadık. Leyla, Ağrı'da, bir bayram günü ailesiyle dedesini ziyarete gittikleri köyde kaybolmuş, 18 gün sonra cansız bedeni su içinde bulunmuştu. Leyla daha dört yaşındaydı ve onun öldürülmesinde de amcasından şüphe edilmiş, tutuklanan amcaya önce ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası verilmiş, sonra ne olduysa beraat etmişti.

"İslâm" deyince içleri titreyen, "padişah" deyince gönüllerinden güller fışkıran, "halife" deyince dünyaya nizam vermeyi kendilerine farz gören "tepedekiler"in döneminde cinayetlerin neden arttığı, özellikle çocukların istismar edilmeleri, öldürülmeleri üzerinde düşünülmesi gerekir.

İmam hatip mektepli olmayı dünyanın en büyük imtiyazı görme yolunda dev adımlar atan mevcut iktidarın dönemindeki cinayetlerle, diğer dönemdeki cinayetler hiç karşılaştırıldı mı

Özellikle kız çocukların öldürülmeleri ister istemez bizi "Cahiliye Dönemi"ne götürüyor.

"İslâmın faziletleri"ni beyinlere kazımanın en kestirme yolu İslâmdan önce Araplarda "Cahiliye Dönemi"nde kız çocuklarına reva görülen muamelelerin hatırlatılmasıdır.

Çocuklar diri diri kuma gömülüyordu. İslâm dini kabul edildi, kız çocukları kurtuldu!

Önce dehşet, sonra sevinç...

İslâmdan önce Arap kabilelerinde kız çocuklarının diri diri kuma gömülmesi, öldürülmesi öteden beri beni düşündürmüştür. Hiçbir toplumda görülmeyen vahşet, dünyanın belli bir bölgesinde ve belli kabilelerde nasıl görülebilir

Elbette "kurban", ilk çağlarda birçok insan topluluklarında "insan" unsurludur. Yine eski çağlarda fakirlik yüzünden de çocuklar öldürülmüştür. Kur'ân-ı Kerîm'de "fakirlik" meselesine dikkat çekilir:

"Geçim endişesi ile çocuklarınızın canına kıymayın. Biz, onların da sizin de rızkınızı veririz. Onları öldürmek gerçekten büyük bir suçtur." (İsrâ, 1731) "De ki: Gelin, rabbinizin size neleri haram kıldığını okuyayım: Ona hiçbir şeyi ortak koşmayın. Anne babaya iyilik edin. Fakirlik korkusuyla çocuklarınızı öldürmeyin; biz, sizin de onların da rızkını veririz. Kötülüklerin açığına da gizlisine de yaklaşmayın. Haklı bir sebep olmadıkça Allah'ın yasakladığı cana kıymayın. İşte bunları Allah size emretti; umulur ki düşünüp anlarsınız." (En'âm 6151)