ŞİİR

"Ol!" dedi, oldu o gün; işte, işhâd-ı âlem,

Enbiyânın şâhını, kıldı cihâna, alem.

Lütfeyledi, Zâtının cemâlini, o gece,

Mi'râc denen kutlu an, Ona mahsus, sadece.

Gitti, gördü, getirdi; ümmetine, namazı,

Rabbimizden mevhibe "namaz" denen niyazı.

Öyle ise değer ver, beş vaktine, beş katıp,

Heder etme ömrünü, namaz kılmadan yatıp.

Kaçırdığın bir vakit, kaybettiğin bin nakit,