Anmak ve anlamak

Başlarımıza taç, dertlerimize ilâç olan analarımızı anmak bazı belirlenmiş günlere münhasır değil ya.

Onları her daima analım ve anlayalım!

Sebeb-i vücudumuz olan analarımızın hayatta olanlarına şükranlarımı arz eder; dar-ı bakâda olanlarına da, Cenab-ı Haktan rahmet dilerim.

ANA

Bir anaya en yakışan, ancak "ana" sözüdür

Evlâdının her derdine, merhem, ana özüdür

Her ne dese, her ne yapsa haddi aşıp, evlâdı

Sağanağa dönecek göz, yine, ana gözüdür

Evlât bilmez yaşananı, yaşamaya bakarak

Sevabını, heder eder, ana kalbi kırarak

Yine ana, tamir eder; sepler, onun özrünü

Dilde, dua; Mevlâ'sının, huzuruna durarak

Revâ mıdır, anasına, arkasından kem bakmak

Yakışıksız lâflar edip; ona, lâkaplar takmak

Başkasını, koy kenara; ana, Cennet kapısı

Müslüman'a, bir vecîbe; anaları, hoş tutmak

Ne söylense, ana için; hakkıdır, Hakka varan

Ana kalbi, öyle şey ki, cümle canları, saran

Evlâdının her hepsine, canından can ekleyip

Beleyerek, büyüterek; insan içine, salan

Bir ana ki, sevgisine, hiç,

karşılık beklemez

Her zorluğa göğüs gerer,