Memurların haklarını savunmak için kurulan sendikalar memurların birçok hakkının alınmasında önemli başarılar sağlamıştır. Toplu sözleşmelerde masada olanların daha fazla hak sağlamaları konusunda birçok tartışma yaşanmıştır. Bu yazımızda memur sendikacılığında yaşanan sorunları açıklamaya çalışacağım.

Bazı sendikalar yaptığım küçük eleştirilerden rahatsız olmuşlar. İmkan verseler de tövbe istiğfar getirsem de rahatlasalar bari. Yapıcı eleştirilere alışmak gerekiyor. Nihayetinde üyelerin aidatlarıyla oturulan koltuklar sahiplenilmeye başlanır ki bu durum çok tehlikelidir.

Eleştiri kulağı en fazla tırmalayan ya da can sıkan kavramlardan bir tanesidir. Hele de gücün zirvesinde olanların eleştirisi, tahammül edilmesi zor bir durumdur. Bir koca karının herkesin içerisinde adaletin zirve ismi Hz. Ömer'i eleştirmesi ve bu eleştiri karşısında da "Ömer yanıldı" zirve cevabının mübarek ağızdan dökülmesi herhalde en fazla günümüze fener olacak yitik malımız diye düşünüyorum.

Eğer bir organizasyonun yöneticileri eleştiriye tahammül gösteremiyorsa en yalın tabirle organizasyonda çürüme başlamış demektir. Övgü kadar hoşa gidecek ve övüldükçe daha fazla övgü istemek kadar insan tabiatına uygun bir davranış yoktur. İnsanlar her şeyden bıkarlar, ancak övülmekten asla bıkmazlar. İnsanları ne kadar överseniz daha fazla övülmek isterler ve övülmekten asla bıkmazlar. Övülmekten hoşlanmak bir de müptela seviyesine çıkmışsa farklı çıkan her ses insanı çılgına çevirmeye yetecektir.

Bu nedenle kurumsallaşmak için özeleştirinin ötesinde üste para verip profesyonellerden hizmet satın alımı yöntemiyle sendikaların eleştiri yaptırmalarını öneririm.

Özetle yapıcı eleştiri bir organizasyonu en güçlü kılan unsurdur. Düşünmenizi ve yanlışlarınızı görmenizi sağlar. Bunun yerine eleştirileri görmezden gelir yada susturmaya çalışırsanız üzerinde oturduğunuz organizasyonun içten içe çürümesine yol açarsınız. Netice-i kelam olarak, eleştiri girmeyen yere yalakalar girer ki bunların üzerine toprak atma yönünde talimatlı olduğumuzu da bir dost olarak hatırlatmak isterim.

Zaman zaman sosyal medya hesabımdan yaptığım anketlerde memur sendikalarına olan güvenin çok düşük olduğu görülüyor. Anketlerden çıkan sonuçlardan önemli mesajlar alınması gerektiğini düşünüyorum. Özellikle ankete katılanların sendikalardan ümit kesmesi üzerinde uzun uzun düşünülmesi gerekmektedir.

Bize göre sendikaların kendi üyelerine de benzer anketler düzenlemesi ile anket sonucuna göre de özeleştiri ve süreç işletilmesinin uygun olacağını düşünüyorum. Elbette anketler kesin bilgiler içermezler. Ancak ciddi ipuçları da verdiğini bilmemiz gerekiyor. Bu nedenle anket sonucundan ve ankete yapılan yorumlardan faydalanılması gerektiğini düşünüyorum.

İşçi ve memur sendika başkanlarının tamamının üyelerine saygı gereğince sosyal medya hesaplarından aldıkları maaşları (her şey dahil) ve kullandıkları araçları açıklamaları gerektiğini belirttim. Ancak küçük sendika başkanları dışında pek oralı olan olmadı. Halbuki üyelerin bunu istemelerinin en tabii hakları olduğunu düşünüyorum. Bundan rahatsızlık da duyulmamalıdır.

Zaman zaman basında sendika başkanlarının aldıkları ücretlerle ilgili doğru yanlış birçok haber çıkmaktadır. Bu tür dedikoduları önlemek için alınan ücretlere ilişkin bordrom işte burada denilerek meydan okunmalıdır. Kaldı ki aidat veren üyelerin sendika yöneticilerinin maaşlarını bilmeleri en tabii haklarıdır.

Bu yazdıklarım can sıkıcı olsa da memurların hakkını savunmaktan öte başka bir derdimin olmadığını birazcık okuma yazması olan herkesin bildiğini düşünüyorum. Bilinmelidir ki memurlar kendi haklarını etkili bir şekilde savunmadığı müddetçe başkaları savunmayacaktır.

Sosyal medya hesabımdan; "Delege seçimlerinin ne zaman olduğuna ve adaylara ilişkin size sendikanızdan bildirim gönderiliyor mu" diye bir anket düzenlemiştim. Anket sonucu tam bir faciaydı. Ankete katılanların % 9,2'si delege seçimlerinden haberdar olmadıklarını belirtmişti. Böyle bir ortamdan sağlıklı sonuç çıkmaz.