Çok zengin ve cimri bir adam varmış. Fakir birisi kapısına gelmiş ve "Efendim, kaç gündür açım, ne olur bana bir lokma ekmek" demiş...

İslamiyet, baştan sona iyilik etmek, din kardeşine faydalı olmak dinidir.Peygamber Efendimiz "aleyhissalatü vesselam" buyuruyor ki:"İnsanların hayırlısı, insanlara faydalı olandır. İnsanların kötüsü, kendisinden korkulan insandır."

Resulullah Efendimiz(sallallahü aleyhi ve sellem)yine buyuruyor ki:"Ben bu dünyada iki insana gıpta ederim, imrenirim. Biri ilim sahibidir. Cehaletle savaşır. İkincisi çok zengindir, fukaralıkla, fakirlikle savaşır ve çok faydalı hizmetler de yapar."

Her şeyin hayırlısını istemek lazım. Bir şeyi ısrarla "illa olsun" diye istemek uygun değildir. Bu çok tehlikeli ve çok kötü bir huydur. Peygamber Efendimiz buyurdu ki:"Yâ Rabbî! Sevdiğin kullarına hayırlı mal ver, sevmediklerine çok mal ver."

İnsanın başına felaketler, elini açmamaktan, aldığını bırakmamaktan gelir. Elini açar, sadaka, zekât verirse, kurtulur. Cömert olmak, mühim ve zor bir iştir...Onun için, cömertlik çok kıymetli bir haslettir.Rahmetli Enver Ören Ağabeyimiz, bir sohbette anlatmıştı:

-Efendim, çok zengin bir adam varmış. Bir akşam çok garip, çok fakir birisi kapısına gelmiş ve "Kaç gündür açım, ne olur bana bir lokma ekmek" demiş...

Adam cimri mi cimri! Buna çokkızmış ve bir sürü hakaretler etmiş.Oda yetmezmiş gibi kapıyı da yüzüne çarpmış... Tabii, adamcağız da neye uğradığını şaşırmış. "Ben sana ne yaptım, vermeyebilirsin ama bu hakaretler niye, bu azarlamak niye!"

Bu durum fakirin çok ağırına gitmiş. Bir yere, oturmuş hüngür hüngür ağlamaya başlamış...Tam o sırada, oradan, bir âmâ zat geçerken bakmış bir ağlama sesi var. Yanına gitmiş. "Arkadaş demiş, niye ağlıyorsun" O da"Sorma, içim yanıyor, çok çok üzgünüm... Şu karşıdaki eve gittim, açım dedim, yüzüme kapıyı çarptı, hakaret etti, bir şey de vermedi...Hadi vermesin, ama bu yaptığı hareket çok ağırıma gitti..." diye olanları anlatmış...