Bir gün İblis, yani şeytanların dedesi bir dağa çıkmış. Öyle bir feryat ediyor ki, bütün şeytanlar oraya toplanıyor!..

Dünya fâni, âhiret bâki...Din büyüklerimiz buyuruyor ki:

"Dünya sevgisi, her cins kötülüğün başıdır. Dünyayı kalpten çıkarmanın da bir tek ilacı vardır.İstediğin kadar ibadet yap, sabahlara kadar zikret yine de bu sevgiyi kalpten çıkaramazsın. Çünkü ilacı o değil. İlacı, ancak Allah adamlarını sevmektir. Sevmek için de onların yolunda gitmek yani bidatlerden uzak durmak lazım..."

Yûnus Emre hazretleri şu mısralarda, dünyânın fâniliğini ne güzel anlatmış:

"Mal sâhibi, mülk sâhibi,Hani bunun ilk sâhibiMal da yalan, mülk de yalan,Var biraz da sen oyalan!.."

Atâ bin Meysere Horasanî hazretleri, Tabiinden yani Eshab-ı kiramı görmüş büyüklerdendir.Bu mübarek zat buyuruyor ki:

Bir gün İblis, yani şeytanların dedesi bir dağa çıkmış. Öyle bir feryat ediyor ki, bütün şeytanlar oraya toplanıyor. Bu İblis ki, Âdem aleyhisselama secde etmedi, Allaha isyan etti. "Mademki ben Âdem kulun sebebiyle tard oldum, ben de onun çocuklarını bozacağım"dedi. Cenab-ı Hak ona kıyamete kadar ömür verdi. Ama"Sen benim kullarımı bozamazsın, ancak sen, senin gibileri bozabilirsin"buyurdu...

Şeytanların hepsi o dağa toplanınca "bizi niçin çağırdın" dediler. "Bir âyet-i kerime geldi. Nisa sûresi 110.ayeti. Mealen buyuruluyor ki:

"Kullarım günahkâr olabilir, hata yapar, ama tövbe istiğfar ederlerse, ben onları affederim. Çünkü ben affetmesini severim."(Allahümme inneke afüvvün kerîmün tuhibbül avfe fağfu anni.)

İblis, şöyle devam etti: "Biz bunları istediğimiz kadar bozalım, bunlar bir tövbe edecekler, bütün emeklerimiz boşa gidecek. Şimdi dağılın ve bana insanların tövbe etmeyecekleri bir günah getirin. Onlar da bizim gibi Cehennemde yansınlar!"