Bu sezon Trabzonspor'u defalarca kutladık. Kadro yapısı ve oynadığı oyunu gördük, skorlar sonucu alkışladık. Geçmişte Ahmet Suat Özyazıcı ile Özkan Sümer'li yıllarını, çıkışını ve başarılarını duygusal olarak saygıyla anımsadık. Sonraki yıllarda nedense başarının akışını aşan bir tutuma girince, karşılarında İstanbul futbolunu ve üç büyüklerini engel görmelerine katılmadım. Bu sezon başarılarını gerçekleştirirken F.Bahçe dışında rakibi olmadı. Benim için Uğurcan ve Abdülkadir, arkadaşlarından biraz daha önde önem taşıdı. Hami, Necmi, Şenol, Turgay, Necati, A.Kemal, Hamdi, D.Hasan, İskender, Kadir, Cemil ile ötekileri unuttuk sanmayın. Oradaki saha dışı çekişme bazen zafer bazen de dram yaşattı. Geçen sezon ligde şampiyon olan Beşiktaş ile Sergen'in çıkışı ve sonraki hızlı inişi bizi üzdü. Çok şey yaşadığım ama yine de açıklamayı gereksiz gördüğüm, mucize gençleri ve başarıyı kenara koyan Fatih Terim'in son görüntüsü, suskunlukla çekilmesi, ortamı da boş bırakması çok tuhaf bir neden. Ekranlardan taşan yönetici ve kulüp başkanlarına yapılmaması gereken ayıplı sözler, tribün amigosu gibi haykırışlar içinde bir futbol sezonu yaşansa da centilmenliğini sürdürenleri kutlarım.(Abdülkadir)GURURLANDIRAN BAŞARILARBirçok branş ve kadınların spordaki çıkışlarıyla VakıfBank'ın voleyboldaki, boksör kızlarımızın dünya şampiyonasındaki başarısı