Tanımadığım kişilerden de kitap aldığım oluyor. Kitapların çoğunda yazar kendisini anlatıyor. Gülçin Ağaçgözgü'den aldığım öyle bir kitap. Ama onun yazdığı Bir Şey Yapmalı adlı kitap (Köprü Yayınları, 2019) hayvanları koruma açısından ayrı bir önem taşıyor.

Yazar Gülçin Ağaçgözgü, İstanbul Teknik Üniversitesi Maden Fakültesi Jeofizik Mühendisliği çıkışlı. Profesör olarak öğretim üyeliği yapmış. Kitabın daha ilk sayfasına Mahatma Gandhi'nin bir özdeyişini yerleştirmiş:

"Bir ulusun büyüklüğünü ve ahlaki gelişmişliğini, hayvanlara nasıl muamele ettiklerine bakarak anlayabilirsiniz."

Yazar, "Bu kitap, insanın egemen olduğu dünyada yaşam hakkı bulamayan ve köle yapılan hayvanlara ithaf edilmiştir" diye başladıktan sonra, kitabın dört sayfasını, insanların hayvanları nasıl ölüme sürüklediğini içeren tümcelerle doldurmuş. İşte 33 olayın arasından seçilen 7'si:

- Fildişi kaçakçıları tarafından öldürülen dünyanın en büyük ve en yaşlı filden Satao ve diğer fillere...

- Ormanlarında yaşarken gizlice avlanarak, kozmetik endüstrisinin laboratuvarlarında deney için gözleri yakılan, yaralanan, kapakları dikip çıkarılan maymun, tavşan, fare, kedi ve köpeklere...

- Sadece 2017'de, resmi kurumlarca bildirilen rakamlara göre, Kanada'da beyaz kürkleri için başlarına vurularak öldürülen, çoğu yavru 350 bin ton fok balığına...

- Yarışlarda dilleri bağlanarak koşturulan, milyarlar kazandırmasına karşın sakatlandıklarında tedavi masraflarından kaçınılmak için öldürülen safkan yarış atlarına...

- İspanya'da, eğlence ve gelenek adına, boynuzları yakılarak ve boğa güreşlerinde öldürülen boğalara...

- Para ve eğlence uğruna dövüştürülerek ölümlerine neden olunan deve, köpek, horoz, tavuk ve diğer hayvanlara...

- Özellikle Fransa'da lüks restoranlarda ciğerleri, etleri daha büyük ve lezzetli olsun diye, boğazına boru sokularak, aşırı besleme veya hava üfleme suretiyle öldürülen kaz, ördek ve hindilere...

Gene haftalardır uykusuz geçen gecelerden birinde olduğunu, dönemin bilgesi Martin Lehmann'a sürpriz yapıp okuması için romanını vereceğini anımsayan yazar Ağaçgözgü aylardır içini sızlatan düşüncelerden, üzüntülerden bir nebze olsun ayrılacağının bilincine ererek içini döküyor: