Sehl bin Abdullah-ı Tüsterîhazretleri, Horasan evliyâlarından olup, Basra'da vefât etmiştir.

Evliyânın büyüklerindendir.

Kendi nefsiyle olanriyâzetleri meşhurdur.

O kadar ibâdet ederdiki, hayvanlar bile itâat ederlerdi ona.

Yanına "vahşî hayvanlar" gelir, sessiz ve sâkin olarak oturur, hiç zarar vermezlerdi.

Duâsı makbûldü.

Herkes bunu bilirdi.

Ve huzûruna gelip duâisterlerdi kendisinden.

Hasta olan birine duâ etseydi ânında şifâya kavuşurdu.

Kendinin de bâzıhastalıkları vardı.

Ama o, bunları dert değil, bilâkis "büyük nîmet" bilir, hattâ şifâ için duâ bile etmezdi.

Bir gün yakınları;

"Efendim, hastalar sizin müstecap duânızla şifâya kavuşuyor. Sizin de iki mühim hastalığınız var, siz niçin kendinize duâ etmiyorsunuz acabâ" dediler.