Sehl bin Abdullah-ı Tüsterîhazretleri, asrının bir teki olup, üstâdı olan Zünnûn-i Mısrî hazretlerine karşı çok edepliydi.

Şöyle ki;

O hayattayken dînî bir konuda ağzını açmadı. Kendisine suâl sorarlardı.

Fakat o, üstâdına edebinden dolayı cevap vermezdi.

Ama bir gün;

"Kardeşlerim! Dînî bir suâliniz varsa sorun, cevap vereyim"buyurdu yakınlarına.

Onlar şaşırıp;

"Hayırdır efendim, yılardır dînî konularda hiç konuşmazdınız. Hikmeti nedir ki, şimdi İstediğinizi sorun diyorsunuz" dediler.

Büyük zât da;

"İnsanın hocası hayattayken dînden konuşması, edebe aykırıdır"buyurdu.

Araştırdılar...

Aynı gün hocasının vefât ettiğini öğrendiler.

Bu zât, ömrünün sonlarında hasta oldu. Öyle ki; eli ve ayakları hareket etmiyordu.